[مقدمه]
(صبر کن، صبر کن، صبر کن)

[قسمت 1: Younha]
باد سرد و یخ زمستان
به تنهایی زیر این قدم های سنگین شکوفه میزنم
من تو تقلا کردن برای پیدا کردن دلیل غرق شدم
من متولد شدم و تو رو ملاقات کردم

[پیش-همخوان: Younha]
آه کشیدن ها همون اشک های یخ زده هستند
رویا های رها شده به زخم های دیگه جان میدن
پایان این فصل کجاست؟
اگه ابدیت وجود داره
تا ابد- صبر کن، صبر کن، صبر کن-

[همخوان: Younha]
من ازت دورش می کنم قبل از اینکه بدنت به لرزه دربیاد
صبر کن، صبر کن
من در کنارت خواهم ماند تا وقتی که نجات پیدا کنی
صبر کن، صبر کن
امیدارم که شکوفه بزنی

[قسمت 2: RM]
چرا من تو رو ملاقات کردم؟
اینحا، همین الان، توی این روز زمستانی
و اینجا فقط نفس های سرد دیده میشن
من به رنگ خون متولد شدم، به خاطر خونی که تو توی این زمستان سخت میریزی
شکوفه ی آلو، گل کاملیا، گل نرگس
آره، هرچی که میخوای صدام بزن
میگن که زندگی پر از تناقصه
تمام کاری که باید انجام بدی اینه که به این مسابقه ماراتُن عادت کنی
فکر می کنی دنیا فقط به تو سخت میگیره؟"
"زندگی همه سخته
:دارم به بزرگسالگیت میگم
که اون حرف ها نمی تونن بهت دلداری بدن
زمستان، به دقت گوش کن
تو باعث شدی که من شکوفه بزنم
حالا من رایحه ی آبیم رو همراه با شاخ و برگ هام به جلو میفرستم
بهت نشون میدم که یه آسمان دیگه هم وجود داره
من پاییز رو که یک زمانی شبیه تو بود صدا میزنم
[پیش-همحوان: Younha]
نور سفید همون خورشید یخ زده است
حتی اگه من به زندگی کردن شبیه ماه مخفی ادامه بدم
پایان این صبر کردن کجاست؟
اگه شروعش وجود داره
پس صبر کن، صبر کن، صبر کن

[همخوان: Younha]
من ازت دورش می کنم قبل از اینکه بدنت به لرزه دربیاد
صبر کن، صبر کن
من در کنارت خواهم ماند تا وقتی که نجات پیدا کنی
صبر کن، صبر کن
امیدارم که شکوفه بزنی

[پل: Younha]
من هرگز گرمات رو فراموش نمی کنم
من گل زمستانی خواهم شد، ستاره رقصان خواهم شد
من کنار تو خوام بود، بمون
من همراه توام

[همخوان: Younha]
من ازت دورش می کنم قبل از اینکه بدنت به لرزه دربیاد
من در کنارت خواهم ماند تا وقتی که نجات پیدا کنی
امیدارم که شکوفه بزنی

[پایانی]
امیدارم که شکوفه بزنی
امیدارم که شکوفه بزنی
امیدارم که شکوفه بزنی
امیدارم که شکوفه بزنی