ผมทุ่มทุกอย่างที่มีให้เธอเลยหมดหน้าตัก
และทำทุกทางที่คิดว่าเธอนั้นจะมารัก
แต่ยิ่งทำก็ยิ่งรู้สึกเสียใจ
เมื่อเธอไม่เห็นคุณค่าของสิ่งที่ทำลงไป
มันทรมานแต่เธอก็ไม่เคยรับรู้
แล้วผมจะโทษใครได้มันก็สมแล้ว**
รักเองเจ็บเองโทษใครไม่ได้
Love with pain ก็ปวดเองทำไงก็ไม่หาย

ไม่มีใครผิดทั้งนั้นถ้ามันจะผิดก็ฉัน
ที่รักเธอมากไปและไม่เคยเผื่อใจ
แต่คนมันรักเข้าไปแล้ว
ตัดใจมันก็คงไม่ทัน I'm so end to you
But I don't know what to do

ยิ่งรักเธอเท่าไหร่ก็ยิ่งเสียใจ
ยิ่งใกล้เธอเท่าไหร่ก็ยิ่งเหมือนไกล
ให้เธอมองมาตรงที่แววตา
เธอนั้นเคยเห็นฉันบ้างไหม
หรือว่าเธอไม่เคยจะสนใจ

ยิ่งรักเธอเท่าไหร่ยิ่งไม่เหลือใคร
ยิ่งใกล้เธอเท่าไหร่เธอก็ยิ่งหายไป
พยายามลืมก็ไม่ยอมลืมไม่รู้ต้องทำยังไง
ยิ่งรักเท่าไรก็ยิ่งไม่เข้าใจ
You like a mystery มีแต่ history
I'm a memories I'm fade away
But I keep coming back
Cause I never get enough
I'm so in to you
And i don't know what to do

ยิ่งรักเธอเท่าไหร่ก็ยิ่งเสียใจ
ยิ่งใกล้เธอเท่าไหร่ก็ยิ่งเหมือนไกล
ให้เธอมองมาตรงที่แววตา
เธอนั้นเคยเห็นฉันบ้างไหม
หรือว่าเธอไม่เคยจะสนใจ

ยิ่งรักเธอเท่าไหร่ยิ่งไม่เหลือใคร
ยิ่งใกล้เธอเท่าไหร่เธอก็ยิ่งหายไป
พยายามลืมก็ไม่ยอมลืมไม่รู้ต้องทำยังไง
ยิ่งรักเท่าไรก็ยิ่งไม่เข้าใจ

ยิ่งรักเธอเท่าไหร่ก็ยิ่งเสียใจ
ยิ่งใกล้เธอเท่าไหร่ก็ยิ่งเหมือนไกล
ให้เธอมองมาตรงที่แววตา
เธอนั้นเคยเห็นฉันบ้างไหม
หรือว่าเธอไม่เคยจะสนใจ

ยิ่งรักเธอเท่าไหร่ยิ่งไม่เหลือใคร
ยิ่งใกล้เธอเท่าไหร่เธอก็ยิ่งหายไป
พยายามลืมก็ไม่ยอมลืมไม่รู้ต้องทำยังไง
ยิ่งรักเท่าไรก็ยิ่งไม่เข้าใจ