[Verse 1]
Έχω την ανάγκη να σε βρίσω, να σε συναντήσω, να γυρίσεις πίσω
Όσα δεν μπορείς να κάνεις να ζητήσω
Να απαιτήσω να τα σβήσω, θέλω να μας συντονίσω
Aπό τους άλλους να μας ξεχωρίσω, το παιχνίδι όπως θέλω να το στήσω
Δεν θα σε ρωτήσω, αρκεί μόνο να κερδίσω
Να σε κατακτήσω και όταν θέλω θα το λήξω
Σίγουρα σε αυτό θα αρνηθεί, θα στεναχωρηθεί, θα ξεβαφτεί
Την άλλη μέρα το πρωί θα είναι όπως πριν
Το κρίμα στο λαιμό της τέτοια αγάπη να αρνηθεί
Και είναι τόσο ψυχοφθόρο, πολεμάω για εμάς για να σε δω με κάνα φλώρο
Να σε δω να τον φιλάς να μου λες αυτό είναι όλο
Να πάω να γράφω ραπ να μιλάω για το πόνο

[Bridge]
Όσο περνάνε οι μέρες σαν πυρετός ανεβαίνει
Όσο περνάνε τα λεπτά το ενδιαφέρον μένει
Όσο περνάνε οι μέρες σαν πυρετός ανεβαίνει
Τόσο διαλυμένοι, τόσο δεμένοι

[Chorus]
Αρρωσταίνω... έλα ξεκόλλα φταις εσύ...έλα ξεκόλλα
Ξενερώνω ... έλα ξεκόλλα φταις εσύ.. έλα ξεκκόλα

[Verse 2]
Ναι ξέρω, δεν ευνοούν οι συνθήκες, αυτά σκέφτομαι τις νύχτες
Για αυτά με πιάνουν φρίκες
Λίγο έψαξες με βρήκες για να πεις αυτές τις πίπες?
Γάμησε με.. τώρα σ αγαπάω, την πάτησα, με ακούω τα γράφω, τραγουδάω
Ξεχνιέμαι, γελάω
Ευχαριστώ!!!
Hσουν έμπνευση υπήρχες με χαλούσες και ξεσπάω
Δεν θα ξανά νοιαστώ, τι κέρδισα που το έκανα φεύγω μα το Χριστό
Δεν θέλω τίποτα από σένα ούτε φωτιά να δανειστώ
Ούτε μήνυμα θα τσατιστώ
Όλο και κάποιο αλάνι για κάποια κοπέλα σκάει και ας μην ξέρω τα μυστικά τους
Δυο κουπλέ δεν είναι τίποτα οπότε σου αφιερώνω όλα τα τραγούδια του Iratus
[Bridge]
Όσο περνάνε οι μέρες σαν πυρετός ανεβαίνει
Όσο περνάνε τα λεπτά το ενδιαφέρον μένει
Όσο περνάνε οι μέρες σαν πυρετός ανεβαίνει
Τόσο διαλυμένοι, τόσο δεμένοι

[Chorus]
Αρρωσταίνω... έλα ξεκόλλα φταις εσύ...έλα ξεκόλλα
Ξενερώνω ... έλα ξεκόλλα φταις εσύ.. έλα ξεκόλλα