[Verse 1]
Botoman, schipper mag ik overvaren
Of kan je op z’n minst de route aan me openbaren?
Ik ben een Srananman, pure chocolade
Mi no é taki langa langa tai mi sa yu wani, kom ter zake
Uit het juiste hout gesneden, het binnenlandse water
Generaties van ervaring, vraag het aan mijn vader
En zijn vader en zijn vader, die zei dat zijn vader
Moest vechten voor vrijheid
Maar goed dat zijn zijn daden
Geen borstklopperij, eerdеr een humbele buiging
In de hoop dat zе kijken en trots op me zijn
Één halve hectare, zitmaaier en een boerderij
Pa bedankt, maar zeg me waar zouden we zonder mama zijn?
Botoman botoman
Ik heb de hele dag gewerkt, m’n voeten doen me pijn, maar heb een show dus houd me sterk
M’n dame die me vraagt naar nieuwe liedjes van m’n plaat
Want praten doe ik niet, en zij wil weten hoe het met me gaat

[Chorus]
De reis duurt te lang om te twijfelen of het kan
Wij gaan en zien wel
Wij gaan en zien wel

[Verse 2]
Ze willen weten wat ik vind
Botoman, schipper mag ik over?
Ik moest weg, ben hier gekomen
Stress fokte mijn hoofd op
Zwarte man in een witte wereld, in een wirwar van succes
Ik wilde het goed doen voor m’n familie
Voor m’n gemeenschap en m'n fans
Maar ben die lobi man ooktu
Bouw bruggen en ontwricht ze na encounters met skowtu
M’n ma zegt: geef ze geen reden, geen reden Glenn
Ergens klinkt een stem: ‘Glenn, fok ze op en wees een vent’
Botoman, ik ben een lover en een fighter
Soms ijdel, soms trots
Maar zit op een lijn met tijd en God
Ik ben klaar met het leven in angst
Klaar met lachen om mezelf onschadelijk te maken
Fok de fame, fok de vragen
Ik ga op reis en neem mee alleen één pen en een notitieblok
Ben aan de overkant, maar ‘k zie je nog
Deuren worden dichtgeslagen, maar zitten niet op slot
Ik bedoel, de stad kan soms branden, maar gaat niet kapot
[Chorus]
De reis duurt te lang om te twijfelen of het kan
Wij gaan en zien wel
Wij gaan en zien wel