Manuş Baba
İki Gözümün Çiçeği
Bir de bakmışsın ki ben gelmişim..
Böyle dilim susar da, elim, elim dokunmaz olursa eğer
Bil ki varmışım yani..
Yüreğim sakınır, gözüm seğirir
Olur da, olur da susmuşsam yani
Giyindiğin çiçeklerinin ardı da teninse
Ve en karasındaysa gün
Bil ki kavuşmuşum yani..
O mağrur gözlerinden öperim, sarılırım
İki gözümün çiçeği
Gözünü seveyim, iyi bak kendine
Hasretle
Selam ederim
Arada bin yol bin hasret
Gözlerim gözlerine hasret
Tenin tenime uzak şimdi
Bilemem ki nasılsın şimdi
Canım ciğerim bilirim zordur
Asma yüzünü gülünü soldur
Nasıl anlatsam derdim sana
Bir bilsen nasıl vurgunum sana
Yazmandan dökülen saçlarına
Gözlerindeki elaya
Kurban olayım gözyaşına
Atma beni kor ataşına
Akşamdan akşama zor geçer
Bilmem bu hasret nasıl biter
Ben beklerim yollarını
Pervane ömrüm seni bekler
Belki, belki çok uzaklardasın
Lakin bi' o kadar da
Yakınlardasın asıl
Yüreğimdesin derindesin yani..
Böyle güz vakti çiçeğe durmaya endişeli
Ince bir gül dalısın en derinde..
Penceremdeki vapurun yazması kara
Senin hasretinse içimde ömürlük yara..
Benim cânım, ciğerim..
Iki gözümün çiçeği..
Nasıl diyeyim sana..
Bi’ o kadar
O kadar işte
O kadar...
Yazmandan dökülen saçlarına
Gözlerindeki elaya
Kurban olayım gözyaşına
Atma beni kor ataşına
Akşamdan akşama zor geçer
Bilmem bu hasret beni deli eder
Ben beklerim yollarını
Pervane ömrüm seni bekler