Ferman Akgül
Alışırım Gözlerimi Kapamaya
[1. Bölüm]
Tertemizdi sanki dünya
Gözlerimi açtığım anda
Hiç düşünmeden inandım
Masal tadında yarınlara
Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım
Çizgi romanların dışında bir kahraman bulamadım
Toz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım
Hep sorular sordum ama cevaplarını alamadım
Hep yalan söylenmiş, hep yalan
Kavuşamadı hiç ayrılanlar
Masallar gerçek olmadı (Masallar)
Aşık olduğum sokaklarda kimseler konuşmadı
Ama şehir hiç susmadı, hep ağladı
Hep ağladı

[Nakarat]
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bi' gün her şey dese
Ben inanırım belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya

[2. Bölüm]
Bir yol görünse uzaklarda
Işıklar altında son bulan
Melekler alsa beni götürse
Karanlığa teslim olmadan
İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?
İnsan neden kendini unuttu, kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
Hep yalan söylenmiş, hep yalan
Ayrılanlar hiç kavuşmadı
Dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı (Masallar)
Kimse sandığım kadar masum kalmadı
Savaş durmadı
Ölüm azalmadı
[Nakarat]
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bi' gün her şey dese
Ben inanırım belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya

[Enstrümantal]

[Nakarat]
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bi' gün her şey dese
Ben inanırım belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya

Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bi' gün her şey dese
Ben inanırım belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya