[1. Bölüm]
Belki çok akşamlar geçirdik karanlık mahsun
Uzak yaşamalarda kendi kendimize
Dal olduk çiçekten yapraktan yoksun
Ses olduk kapandık kendi içimize

O en duvarların ardında o en bakılamaz gözlere karşı
Çağları yüklenmiş gibi yorgun
Bak, aralıksız direnç bir korkunç bir yeni
Bir evren başka bir evreni yansıttı bizde

[2. Bölüm]
Bir düşünce başka bir eylemi
Bir kırlangıç şarkısı gibi aynı çizgide
Ama bir kanat kadar kendimi kalarak
Bir sıçramada şehirden şehire

En uzak dağ köylerine vardı yolumuz
Ben diyenler biz dedi önce
Vardı aralıksız bir direnç vardı ama
Sonsuz tarihe doğru büyüyen mapusluğun ilk gecеsinden arkadaki

Kapılardan sığmayan pencerеden girmeyen
Durduğun çizgide kırlangıçlar gibi
Havaya görülmedik biçimler çizen
Vardı, vardı, aralıksız bir direnç vardı