[Verse 1: Eleuthero Pneuma]
Τα σκαλωμένα μου λόγια για τους αλήτες γιατρικό
Ένα βράδυ κάποιος μ' είχε πει αυτοκαταστροφικό, μα
Μην αγχώνεσαι για μένα, έχω μάθει να αγαπώ
Τα μισά να μην πάρω, πίσω στα 'δωσα όλα γαμώ
Μια εξάδα από πράσινες, μου είπε να ηρεμήσω
Αδέρφια έχω ανάγκη να με βρω και να με ζήσω
Ορκίστηκα στη μάνα μου πως πίσω θα γυρίσω
Σαλεύει το μυαλό μου όταν γράφει για να σ' αγγίξω
Η ανάγκη μου να γίνω ένα με άλλες ψυχές
Με γυρίζει στο χθες, μυρίζομαι κλινικές
Η Gamora με κοιτάει σα να μοιάζω με σκουπίδι
Κι ένας φίλος μου παλιός πάει για φάρμακο στο Μενίδι
Έχω γίνει ό,τι δεν θα 'θελα, μα θα βγω απ' τη λούπα
Μη με πεις μισογύνη, καριόλα θυμήσου τι σου είπα:
"Ν' αγκαλιάσεις το κάλο, μην γίνεις ένα μ' αυτούς
Κράτα τα πόδια σου κλειστά δίπλα στους δύσκολους καιρούς"
Οι ευάλωτοι λέει πίνουνε να ξεχνάνε μόνιμα
Που να 'ξερε πως έχουμε δυο αρχίδια σαν παγόβουνα
Το 'κανα και θα το ξανάκανα 1000 φόρες
Καλήμερα αδερφάκο με rap και διαταραχές, είπα

[Chorus: Eleuthero Pneuma]
Νύχτα μου μάνα, πλάι σου έμαθα
Πόσο κοστίζει και πόσο πονάει η αλήθεια
Μιλήσαμε για ανθρωπιά και οικογένεια (οικογένεια)
Κάτσαμε γράψαμε ό,τι βαραίνει τα στήθια
Νύχτα μου μάνα, φωτιά τους έβαλα
Μην τους πιστεύεις, δεν μας νοιάζουν, είναι φίδια (είναι φίδια)
Κάναμε τις πλατείες να αγαπήσουνε την φάρα μας
Με τα δικά μας, όχι αλλωνών
[Verse 2: Koraki]
Ναι, Ζούμε εποχές χαλεπές, ώρες και μέρες κενές
Παίζει βαρύς αμανές στη σούρα (παίζει)
Αφού τον Λάμπρο δε ξες, αφού Κοράκι με θες
Φύγε από 'δω, το πούλο σαβούρα (πούλο)
Δεν τους αρέσει να μιλάω για αλήθεια
Μα αν δεν τους πω κάτι, το βράδυ βαραίνει τα στήθια
Η μαυρίλα μέσα στα κομμάτια μας συνήθεια
Και δυο 'γάρα στο τραπέζι μαρτυρούν πως θα τους πω τα ίδια
Πέσε να σε κρατήσω, μόρτη
Γιατί παλεύεις να τρυπήσεις το συκώτι
Αυτοί που σ' έκαναν πακέτο δεν είν' πρώτοι
Και τώρα που σου τα 'πα, πέφτω εγώ σήκωσε με στρατιώτη
Γάμα το προδότη, γάμα τα, σούρουπο βγαίνουμε
Μα μην την ψάχνεις, δεν γνωρίζω που πηγαίνουμε
Αυτό μάθαμε να κάνουμε και αρρωσταίνουμε
Άλλο ένα βράδυ που έγινα ό,τι σιχαίνομαι (σιχαίνομαι)

[Chorus: Eleuthero Pneuma]
Νύχτα μου μάνα, πλάι σου έμαθα
Πόσο κοστίζει και πόσο πονάει η αλήθεια
Μιλήσαμε για ανθρωπιά και οικογένεια (οικογένεια)
Κάτσαμε γράψαμε ό,τι βαραίνει τα στήθια
Νύχτα μου μάνα, φωτιά τους έβαλα
Μην τους πιστεύεις, δεν μας νοιάζουν, είναι φίδια (είναι φίδια)
Κάναμε τις πλατείες να αγαπήσουνε την φάρα μας
Με τα δικά μας, όχι αλλωνών