[Intro]
Λίγο πριν φύγω απ'το γκρεμό, την ελπίδα πιάνω
Λίγο πριν γίνουμε πουλιά, το μυαλό μου χάνω
Στο αδιέξοδο θα βρω, τρόπο να την κάνω
Παρέα με τους τρελούς θα ζώ

[Chorus]
Λίγο πριν φύγω απ’το γκρεμό, την ελπίδα πιάνω
Στο αδιέξοδο θα βρω, τρόπο να την κάνω
Παρέα με τους τρελούς θα ζώ, μέχρι να πεθάνω
Αδερφός στον αδερφό και hermano στον hermano

[Verse 1]
Στη γειτονιά μετά τις δέκα έχει ησυχία, γαβγίζουνε μόνο οι σκύλοι και οι μπότες μας
Βγες στο μπαλκόνι κι αν ακούσεις μηχανές κανέ μου σήμα τα μπάσταρδα βολτάρουν έξω απ'τις πόρτες μας
Μένουμε στο σπίτι λέει ε, αχ και να 'ξερε ο μαλάκας τι δουλεύουμε στα σπίτια μας
Στείλε μήνυμα στα ανάκτορα πως είναι επικίνδυνη η καύλα, τα χαρτιά και τα μολύβια μας
Στα μάτια του καθηγητή μου έβλεπα έναν εξωγήινο κι αυτός στα δικά μου το περιθώριο, τα αλάνια απ’την πλατεία λένε κάτι μας βρωμάει που ξάφνικα μας αγάπησε το εμπόριο
Η μάνα μου ποτέ δεν μου είπε είσαι κακό παιδί γιατί δεν έβγαλες καλούς βαθμούς σαν του Κωστάκη, κοιτά να είσαι ελεύθερος μου είπε δεν χρειάζεται να έχεις διαμάντια για να είσαι διαμάντι
Τι να τα κάνω τα νούμερα στο youtube αμα δε δω να το πονάνε τα παιδιά στις συνοικίες, η μουσική είναι ζωή να σ'ακούσω να το λες, η μουσική μας ανήκει στις συναυλίες
Αν δεν ανάβουνε φωτιές οι ινδιάνοι, κι αμα δε φεύγουνε οι ρήμες σαν ακόντια, πωσ θα ανέβουμε στο Βορά καυλωμένοι να ανταμώσουμε τα αδέρφια να παντρέψουμε τα εσώψυχα
Αυτό το beat δε θα το πάταγε κανείς μου είπαν, κι είπα φέρτο να σου δείξω τι σημαίνει κόλλημα, ποιος είπε πως πάντα έχουμε δίκιο ε, ποιος είπε πως πάντα φερόμαστε ώριμα
Μη ψαρώνεις που το παίζουνε αλήτες μπρο, ποτέ δεν ήταν ούτε αντισυστημικοί, για κάθε μύτο που καυχιούνται ότι πίνουνε, παίρνουνε ποσοστά δέκα αξιωματικοί
Τα δικά μας κωλόπαιδα λέγονται παιδιά του δρόμου, δεν είναι μπράβοι δεν παίρνουνε ποσοστά, κρεμάνε τα μπαντάζ απ'το μπαλκόνι και θα μάχονται ως τη μέρα που θα βγάλουνε φτερά
Τα δικά μας κωλόπαιδα την πέφτουνε σε ταράτσες, ερωτεύονται σκληρά και αγνά, πασή θυσία θα βάψουνε το βαγόνι που σταμπάρανε ακόμα κι αν έχει σεκιουριτά
Όταν αράξουμε σταμάτα την επίδειξη, γιατί στα μάτια μου φαίνεσαι ανασφαλής, άλλα πράγματα μας φέρανε κοντά εμάς, όσα είπες ενώ ντρεπόσουν να τα πεις
Όταν αράξουμε σταμάτα την επίδειξη, γιατί στα μάτια μου φαίνεσαι ανασφαλής, άλλα πράγματα μας φέρανε κοντά εμάς, λόγος τιμής απ'το εγώ ως το εμείς
[Chorus]
Λίγο πριν φύγω απ'το γκρεμό, την ελπίδα πιάνω
Στο αδιέξοδο θα βρω, τρόπο να την κάνω
Παρέα με τους τρελούς θα ζώ, μέχρι να πεθάνω
Αδερφός στον αδερφό και hermano στον hermano

[Verse 2]
Φέρε μου να γράψω, φέρε μου να γράψω ένα κουπλέ σα ρεμπέτικο να 'ναι απαγορευμένο
Φέρε μου να κάψω, φέρε μου να κάψω τα δεσμά που με θέλουν στο σπίτι μέσα κλεισμένο
Βάζω το μπουφάν και κατεβαίνω, έχω ένα χαρτάκι στην τσέπη μου τυλιγμένο, έχω ένα στυλό και ένα κεφάλι τρελαμένο κι ότι και να πουν εγώ δεν τους καταλαβαίνω
Βλεπώ τον κόσμο θυμωμένο εκεί 'εξω και δεν ξέρω πως να βγω για αγάπη να του μιλήσω, είμαι καλός μόνο σ'αυτήν τη μουσική είμαι, αν πάνε να την πειράξουν θα τους γαμήσω
Έμεις οι ρομαντικόι και οι περίεργοι, περιθωριακοί και σκαλωμένοι βγαίνουμε μπροστά και το ματώνουμε, ποτέ κανένας μόνος μα ενωμένοι
Πόσο δύσκολο είναι να το καταλάβουνε πως δεν πουλάμε την ηθική μας κοιτά καλύτερα, γίνομαι αυτό που γουστάρω σήμερα, γάμησε την άποψη του γείτονα
Φέρε μου να γράψω ένα κουπλέ, να ’ναι όπως παλιά να την βγάλω στον καναπέ, να χω μετατρέψει το σπίτι μου σε τεκέ, πες μου πόσο θέλουν για να με δικάσουνε
Με μετράν από το πορτοφόλι μου, τι αξία έχω μέσα στην πόλη μου, δεν πουλάω δε σπρώχνω καριόλη μου, δεν έχω όπλα είναι ραπ το πιστόλι μου, δε σ’ακούω τότε λέει και κοιτάει αλλού, ραπάρουμε σαν να 'μαστε ζουλού, βάλε τα ξύλα μεσ’ τη φωτιά, αυτά τα παιδιά ειναί του γιατρού
Μπορώ να το κάνω όσο αντέχω, όσο θα βγαίνει ατόφιος λόγος απ'τα χείλη μου
Μπορώ να το κάνω για πάντα μέχρι κάποιος να έρθει να φυσήξει το καντήλι μου

[Chorus]
Λίγο πριν φύγω απ'το γκρεμό, την ελπίδα πιάνω
Στο αδιέξοδο θα βρω, τρόπο να την κάνω
Παρέα με τους τρελούς θα ζώ, μέχρι να πεθάνω
Αδερφός στον αδερφό και hermano στον hermano