[Verse 1: Κοράκι]
Σταμάτησα να ακούω τους γύρω μου γιατί είναι φταίχτες
Σταμάτησα να βλέπω TV γιατί είναι ψεύτες
Και δεν πιστεύω πια πολιτικούς γιατί είναι κλέφτες
Και όλοι μες στο σύστημά τους μαριονέτες
Δεν πειράζει ούτε καν σε νοιάζει να αφυπνιστείς
Τελειώνει η ταινία μα εσύ μένεις θεατής
Κι όσο πεινάνε καποιοι άνθρωποι δεν έχουν σπίτι θέρμανση
Εσύ μου λες πάλι για τη βραδινή σου διασκέδαση
Εξταση θέλεις να ζεις κάθε στιγμή στην ένταση
Γαμηθηκές εχθές, φαντάζομαι βραδιά αξέχαστη
Την ιστορία μου τη γράφω με πένα και μελάνι
Και για να γράψω τα λάθη μου ένα χαρτί δεν φτάνει
Και δεν σβήνει είτε έχεις μπέσα είτε είσαι αρχίδι και να αλλάξεις στην πορεία σου δεν αλλάζει το ταξίδι
Πλέον έχω ματιά ξυράφι και χέρια τσιμέντο και απέχω από τον κολο κύκλο σας
Και προσέχω να μην έχω επαφές με ανθρώπους που ήθελαν να με φάνε
Δακρυσανε τα μάτια μου της ζωές μας πουλάνε
Που να 'ναι η αλήθεια που την έχουνε κρυμμένη
Μέσα στα ντουβάρια μια τουλίπα ανθισμένη

[Verse 2: Χιπχοπαθής]
Και μάθε πως δεν υπάρχει πια δημοκρατία
Όπου δεν πίπτει λόγος έμαθαν να δίνεις βία
Βία υποκινούμενη οπου βολευοντε
Σκοτώσανε τον λύκο και τα πρόβατα ονειρεύονται
Ο εχθρός δεν έχει πρόσωπο ο εχθρός φοράει μάσκα
Και η μάσκα ονομάζεται Μέρκελ σαν τα όνειρά σας
Άνθρωποι που αλλάζουν μάσκες με βρώμικα χαμόγελα και τη χαρά στις λάσπες ρίχνουν στα μάτια στάχτες
Οι στίχοι μου χτυπάνε όπως η μπάτσοι μετανάστες
TV εγωκεντρική κομπίνα, εδώ στήνουν απατες
Μη μου πεις ότι δεν τα τρελαίνομαι φτύνω νάρκες
Προσοχή το που πατας έχουν βάλει από δίπλα φακες
Η νύχτα κρύβει μπελάδες, καυγάδες αληταράδες είναι λίγοι
Μα αυτοί που πουλάν είναι χιλιάδες και με πνίγει, τυλίγει το εγώ μου τρόπο να ξεφύγει
Διαφυγή στη μουσική, η γνώση πόρτες ανοίγει
Μην ξεχνάς
Το γκρίζο της πόλης σε εθίζει βυθίζει σε φυλακίζει εγκλωβίζει μα δεν ξυπνάς
[Verse 3: Ελεύθερο Πνεύμα]
Δέκα χιλιάδες άστεγοι στο κέντρο της Αθήνας
Πρόβλημα που έγινε μέρος της ρουτίνας
Υποχείριο της ευρωπαϊκής βιτρίνας χρόνια τωρα
Ρε τα παιδιά των φαναριων γίνανε μπόρα
Με βλέμματα που απεικονίζουνε για ωριμότητα πέρα από τα δήθεν πρότυπα κόπιες από πρωτότυπα
Δηλώνω ενάντια στις νεολαίες των κομμάτων
Είμαι πλατειακος από τη νεολαία των γάτων
Από τον πόλεμο των άστρων κατευθείαν στη Γη
Να ζω τον πόλεμο της επιβίωσης κάθε στιγμή
Γιατί είμαι γέννημα της αθηναϊκής κοινωνίας
Από γενιές στρωμένο το χαλί της μαλακίας
Εκπρόσωποι της πίστης στο βωμό της αμαρτίας
Καλύπτουν κομπίνες με πλάτες της εκκλησίας
Χριστιανοί ορθόδοξοι, εκπρόσωποι δημοκρατίας
Μέσα στην κολυμπήθρα και και χριστιανός μετά βίας
Τα προτερήματα της πόλης είναι πια τα κέντρα τα εμπορικά
Μηχανές που κάνουν δουλειά για ψυχές και μυαλά
Ελεγχόμενη μάζα με δύο κουμπιά
Άφθονα ναρκωτικά τη νεολαία για να μη σκεφτεί ξανά
Έγινε μόδα στη γαμωγενιά μου το ΑCAB
Εύκολα φακελομενοι και μας κάναν ρουά ματ
Ρε είναι κόλπα σου λέω θέλουν να ράψουν το στόμα μου
Για αυτό τα δακρυγόνα φτιάχτηκαν για τα πνευμόνια μου
Πες στους ανάσα ακόμα έχω για να τραγουδω, μετά βίας
Γιατί χωρίς τη μουσική δε ζω