[Verse 1: Oskiz]
17 sene aynı boku yaşattı durdu
Çıktı kokusu ve dostlarım benden uzak durdu
Saati geceye kurdum uyanıp sayfalara kustum
Annem çok şey beklese de psikolojim durgun

Artık almak isterim ben insanlardan başka bir tat
Babamla aramda 40 yaş var ve çok kapital
Uykusuzluk baş gösterir evimde garip bir hal
Güvendiğiniz insanlar aslında tam 'militan'

Belki yarın ölücem hangi hatun böyle değerli?
Delikanlı denilen adam aşka boyun eğer mi?
Bu kadar stres var kim gönülden sever ki?
Sim dök anca yüzün güzelleşir pissin efendim

Amacım anlaşılmak anlattığımı yaşattırmak
Dinleyenle Oskiz arasında köprü kurmak
Mikrofonda kurnaz oldum çünkü çenem durmaz
Bu yolda beni sormak zorunda selam durmak

[Verse 2: Bugrs]

Yazdıklarımı görünce kağıt kaleme küstü
Sırtıma verip gittin dağlar kadar dert, yükü
Bakış açım değişse de çıkıyor karşıma yüzün
Kalbimi hissetmiyorum sende mi yoksa ölü müyüm?
Yazdıklarım yalan değil görenler inanır satırlara
Yarınlara sen demiştim uyuyordum ayakta
Dayak yedim hayattan Sırtımda bıçaklar
Dar ağacı yaptım odamda dertler dünya kadar

Hiçbir şey yolunda değil güvenmiyorum kızlara
Hepsi de aynı bok bak! Yalanla yaşarlar
Seviyorlar yalan lan! Gidiş nedeni boktan!
Şişelerde hayat var bedenim yaşar ruhu at

Canım yanıyor en azılı morfin bile kurtaramaz
Bi yerde ölüp gitsem diğer tarafta yanıcam
Lafta kalan mutluluklara değer biçti hayat
Kafamda tek bir kadın 3 senedir hamlanan


[Verse 3: Ceg]

Hadi piçler oturup beni çekiştirin çekinmeyin
Ne de olsa benim hırsım öfkenizle şekillenir
Beni durduramazsın ya savaş benle ya çekil geri
Bu dünya herkesin s*kinde ama Ceg'in değil

Düşünceleri çözemezsin çünkü onlar puzzle değil
Aynada birini görüyorum lan bu adam nasıl biri?
Benim dışımda kimse bilemez hissettiğim asıl kini
Çünkü ben büyürken oldum babama hasım gibi
Tanıyamıyorum kendimi anlamıyolar derdimi
Sevdiklerimin bakışları "S*ktirip git" der gibi
Kafama dayadım mermimi 10 yaşında bilmiyordum
Beni rahatlatmaya yeteceğini bir poşet Derby'nin

Bak ben aşkla hiçbir zaman mutluluğu yakalamadım
O yüzden sen sen ol asla birkaç yalana kanıp
Aşkı seçme! Pişman olma! Şerefini yabana atıp
Çünkü babam bile beni özge kadar yaralamadı