Bak bekleyen oldun zamana doyduğun olumlu dünyanda
Hep orada durdun ve sorup durdun onu da bir yandan
Kalk koşman gerek bölündü her sabah yarının kalanıyla
Bak inanman gerek senindi her sabah durduğun akşamında

Varlığınla sen desendin her zaman düştüğüm halının uzun kenarında
Kalktığımda ben gördü bak zaman geçti geçti

Varsın yeter yetersin her zaman