[Intro]
Sample
[Verse 1: Μάνι]
Ναι
Φτύνω σάτιρα τους τρόπους μου για τα δεκαπεντάχρονα
Να κόψουν το λαιμό της δασκάλας τους μες το μάθημα
Πίνω θανάτους ως που να πέσω ανάσκελα
Κοιμάμαι πάνω στα αίματα μου δίχως πάπλωμα
Δεν έχω σχέση με σένα πουτάνα μάθε με
Όσο σε αφήνω για να ελπίζεις τώρα χάνομαι
Μες την ομίχλη σαν σκιά από τον υπόγειο
Και να 'μαι στη σελήνη με θεά μου την υδρόγειο
Τι να προσφέρω σε μια φάση ετοιμοθάνατη;
Κλείνω τα μηχανήματα έχοντας ήδη άλλοθι
Και δραπετεύω με το μυαλό της στα χέρια μου
Κάνοντας πιο πολλά λάθη κι απ' τον πατέρα μου
Με λένε Μάνι,δεν παίζω σε μικρόφωνα είμαι βλάβη
Για αυτό δεν ακούγονται μονομάχοι
Θα πιω το χάπι μου απτή μύτη μου για πλακά
Και έπειτα θα καταλάβετε μια για πάντα

[Verse 2: Styl Mo]
Το styl μου, Mo
Το ξέρεις καιρό
Γαμιώντας πάω τους MCs στον ρυθμό
Τι,δεν πιστεύεις στον θεό;
Κοίτα με,περπατάω πάνω στο νερό
Πέστε κάτω,έι ραψωδοί,έι
Σάλια απ' τη μαστούρα είστε,πέφτετε
Κάτω πέφτετε,μένετε
Σας κόβουμε και ουρλιάζετε
Bong,το φτύνω στο μέγιστο
Άλλη μια πανσέληνο οι στίχοι μου στη σάρκα της σελήνης πάνω
Τόσο ψηλά φτάνει το χέρι μου
Μπορώ,αν θες την κατεβάζω
Απ' τον Βορρά στην Αθήνα rap ήττα,κό-
Βω τους MCs,MCs διδάσκω
Το πουλί μου μειώδες,σαν τον Σουγκλάκο
Δεν σε σώζει κανείς,de facto

[Outro]
Sample