[Στροφή 1]
Φέγγει στο σκοτάδι μόνο το άγνωστο
Και κρύο κάμποσο μου τρώει την ψυχή
Είναι το μυαλό μου τόσο άρρωστο
Σαν τραύμα άνοσο το αντίο που 'χες πει

[Γέφυρα 1]
Φέγγει στο σκοτάδι μόνο το άγνωστο
Και μου τρώει το κρύο την ψυχή

[Ρεφρέν]
Δε σ' αγαπάω
Δε σε ζητάω, δε μου λείπεις, δε σε νοιάζομαι
Δε σε μισώ, πολύ απλά δε σε χρειάζομαι
Δεν έχω χρόνο πια για σένα ούτε λεπτό
Σε ξεπερνάω

Δε σ' αγαπάω
Θα σ' το φωνάζω έξω απ' την κλειστή την πόρτα σου
Γιατί αυτά ήταν τα τελευταία λόγια σου
Και τελευταία έχω ανάγκη να σ' τα πω
Σου το χρωστάω

[Στροφή 2]
Φέγγει μες τη νύχτα η αγανάκτηση
Και απ' την κατάθλιψη η τρέλα δυο λεπτά
Είναι στο μυαλό μου η απάντηση
Μα η κατάληξη δεν είναι πουθενά
[Γέφυρα 2]
Φέγγει μες τη νύχτα η αγανάκτηση
Και αντέχει η τρέλα δυο λεπτά

[Ρεφρέν]
Δε σ' αγαπάω
Δε σε ζητάω, δε μου λείπεις, δε σε νοιάζομαι
Δε σε μισώ, πολύ απλά δε σε χρειάζομαι
Δεν έχω χρόνο πια για σένα ούτε λεπτό
Σε ξεπερνάω

Δε σ' αγαπάω
Θα σ' το φωνάζω έξω απ' την κλειστή την πόρτα σου
Γιατί αυτά ήταν τα τελευταία λόγια σου
Και τελευταία έχω ανάγκη να σ' τα πω
Σου το χρωστάω

[Ρεφρέν]
Δε σ' αγαπάω
Δε σε ζητάω, δε μου λείπεις, δε σε νοιάζομαι
Δε σε μισώ, πολύ απλά δε σε χρειάζομαι
Δεν έχω χρόνο πια για σένα ούτε λεπτό
Σε ξεπερνάω

Δε σ' αγαπάω
Θα σ' το φωνάζω έξω απ' την κλειστή την πόρτα σου
Γιατί αυτά ήταν τα τελευταία λόγια σου
Και τελευταία έχω ανάγκη να σ' τα πω
Σου το χρωστάω