[آلبوم مستور و مست / متن آهنگ «شکر» از همایون شجریان]

[قسمت ۱]
عشقِ تو، مست و کف‌زنانم کرد
مستم و بی‌خودم، چه دانم کرد
در تنور بلا و فتنه‌ی خویش
پخته و سرخ‌رو چو نانم کرد
می‌پریدم ز دست او چون تیر
دست در من زد و کمانم کرد
خلق گوید چنان نمی‌باید
من نبودم، چنین چنانم کرد
پُر کنم شُکر آسمان و زمین
چون زمین بودم، آسمانم کرد
از ره کهکشان گذشت دلم
زان سوی کهکشان، کشانم کرد

[قسمت ۲]
نردبان‌ها و بام‌ها دیدم
فارغ از بام و نردبانم کرد
چون جهان پر شد از حکایت من
در جهان همچو جان نهانم کرد
چون زبان متصل به دل بودم
راز دل، یک به یک بیانم کرد
چون زبان متصل به دل بودم
راز دل، یک به یک بیانم کرد
بیانم کرد
[پل]
بس کن ای دل که در بیان ناید
آن چه آن یارِ مهربانم کرد
بس کن ای دل که در بیان ناید
آن چه آن یار مهربانم کرد

[پایانی]
پُر کنم شُکر آسمان و زمین
چون زمین بودم، آسمانم کرد