[Intro: Marseaux]
Away get away you are such a freak
Different too different i'm scared of judgment
Your insults and you slanders stick on to me

[Verse 1: Stk]
Πραγματικά τα χίλια ματια σας δεν σημαίνουνε πολλά
Κοίταξε με μονάχα μια φορά, πόσα πράγματα μπορεί να κρύβει ένα χαμόγελο αν μάθεις να χαμογελάς σωστά
Έλα κοντά μου, βράδια σαν κι αυτά που θυμάμαι το πριν και ποντάρω στο μετά μα είναι όλα θολά αφού για μόνη συντροφιά έχω τη μοναξιά
Πες μου πού βρίσκεσαι ντύνεσαι γδύνεσαι για άτομα που δεν σε εκτιμάνε
Άνθρωποι αλλαζουνε μαθαίνουν να ελπίζουνε μα η ελπίδα χάθηκε πια
Δεν ξέρω που είσαι πως είμαι μα ξέρω πως όλα θα πάνε καλά
Αυτό μας μαθαινανε πάντα από όταν ήμασταν μικρά παιδιά
Γιατί τα πάντα είναι μια ανάσα, πάσα στην πάσα και μπάσα στη μουσική να πιάσουμε την αγάπη στα πράσα πρώτου χαθεί
Είναι δύσκολη αποστολή και λίγοι οι εκλεκτοί
Ψάχνω για πάντα δύο μάτια διαμάντια να βρούμε να μαστε μαζί στην γλυκιά ανατολή

Μα εκεί που χάνομαι δεν ξέρω πια τι αισθάνομαι
Δεν ξέρω ποιοι μείναν δίπλα μου αν είσαι δίπλα μου, τότε κρατά με
Αισθάνομαι πως θέλω να φύγω από δω, ναι είναι δύσκολα εδώ
Τα χίλια σας μάτια με βάλανε εδώ τώρα βρείτε μου τρόπο να βγω

[Chorus: Marseaux]
Τα χίλια μάτια τους με κυκλώνουν
Με δείχνουν μουρμουρίζοντας, με ισωπεδώνουν
Και σαν τρελός φωνάζω να φύγουν
Μα νιώθω χίλια μάτια γύρω μου να κρίνουν
Κι είναι ακόμα εδώ

[Verse 2: Stk]
Δεν μπορεί να είναι αθώοι
Δεν μπορεί η ζωή να είναι απλά ένα ρολόι
Δεν μπορεί να μαστε αθώοι
Δεν μπορεί να παίξαμε με τα σχοινιά της μοίρας και το επόμενο πρωί πάνω στη γη απλά να ήμασταν σώοι
Θα ηθελα μια στιγμή να μπείτε στο κεφάλι μου
Να καταλάβετε λίγο καλύτερα την πλάνη μου και να χαθείτε εκεί
Μα όχι, ασκείτε απλά κριτική
Χωρίς να μπορείτε να δείτε το βάρος που ρίχνετε πάνω στον άλλον
Χωρίς να μπορείτε να πείτε συγγνώμη, και όχι ρε δεν υπερβάλλω
Πολλές φορές έχω πληγωθεί και γι' αυτό γράφω κομμάτια
Υψώνω ψηλά τη φωνή και φωνάζω γαμω τα χίλια σας μάτια
Γαμώ τα χίλια σας μάτια
Κρίνετε, κρίνετε, κρίνετε, μα ποτέ δεν μιλάτε σταράτα
Γαμώ τα χίλια σας μάτια
Κουράστηκα πια να με θάβετε μα να με μάθετε ούτε προσπάθεια Γαμώ τα χίλια σας μάτια
Γαμώ τα χίλια σας μάτια

[Verse 3: Solmeister]
‌Στα δεκάξι μου, ήμουν ξένος στην τάξη μου
Στο μάθημα, στο πίσω πίσω θρανίο, έγραφα όνειρα αδιάκοπα
Περίμενα το σχολασμα και, φοβομουνα το διάλειμμα γιατί
Αν θυμάμαι κάτι είναι χίλια μάτια και πεντακόσια δάχτυλα
"Δες τι φοράει, Δες το μαλλί του πετάει
Πάλι κάτι γράφει στο τετράδιο του πάλι δεν μιλάει
Τι είναι αυτά που ακούει, Όταν τον κοιτάς άλλου κοιτάει" (φτάνει)
Σπάσ' το στυλό μου και δώσ' μου μελάνι
Δείτε πως γράφει οποίος χάνει
Δείτε την τέχνη που τρέχει απ' τις φλέβες μου
Δείτε οποίος πόνεσε μέχρι που φτάνει
Κι ύστερα κλείστε τα μάτια
Κι ύστερα βάλτε στον κώλο τα δάχτυλα
Θα μαι δεκάξι για πάντα
Θα πάρω εκδίκηση για την αυτοπεποίθηση μου που 'χει πεθάνει
Χίλια μάτια με μαύρο μολύβι
Χίλια όνειρα κόκκινα
Είμαστε ακόμα ζωντανοί κι αν μας αντέξει το σχοινί
Θα φανεί στο χειροκρότημα
[Chorus: Marseaux & Solmeister]
Τα χίλια μάτια τους με κυκλώνουν
Με δείχνουν μουρμουρίζοντας, με ισωπεδώνουν
Και σαν τρελός φωνάζω να φύγουν
Μα νιώθω χίλια μάτια γύρω μου να κρίνουν

Τα χίλια μάτια τους με κυκλώνουν
(Χίλια μάτια με μαύρο μολύβι, χίλια όνειρα κόκκινα)
Με δείχνουν μουρμουρίζοντας, με ισωπεδώνουν
(Χίλια μάτια με μαύρο μολύβι, χίλια όνειρα κόκκινα)
Και σαν τρελός φωνάζω να φύγουν
(Χίλια μάτια με μαύρο μολύβι, χίλια όνειρα κόκκινα)
Μα νιώθω χίλια μάτια γύρω μου να κρίνουν
(Χίλια μάτια με μαύρο μολύβι, χίλια όνειρα κόκκινα)

[Outro: Marseaux & Stk]
Κι είναι ακόμα εδώ
(Κρίνετε, κρίνετε, κρίνετε, μα ποτέ δεν μιλάτε σταράτα)