[Intro: Solmeister]
Βρίσκεται στον Άδη
Τελευταίο σου χάδι
Δε θα 'ναι πάντα βράδυ
Φωνάζουν οι ψυχές μας
Μέσα στα καζάνια
Άκου τις φωνές μας
Μέσα στα καζάνια
Άκου τις κραυγές μας

[Chorus: Solmeister, Marseaux]
Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Μέσα απ' τη σήψη μου γεννιέται αυτό
Σου 'πα «Μαζί σου και στην κόλαση» μα
Δεν ήρθες να με ψάξεις ούτε εδώ
Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Και τα φαντάσματα έχουν στήσει χορό
Σου 'πα «Μαζί σου και στην κόλαση» μα
Δεν μας χωράει μωρό μου και τους δυο

[Verse 1: Solmeister]
Και κάπως έτσι έχουμε φτάσει ως εδώ
Στο πάτωμα εγώ αιμορραγώ
Κοιτάζω στο ταβάνι τον Θεό κι αυτός μου κάνει:
«Είναι πιο πιθανό να σου απαντήσει το ταβάνι απ' ό,τι Εγώ»
Χώμα ανάμεσα στα νύχια από το σκάψιμο
Μετά το θάψιμο αρνήθηκα να πεθάνω
Και ξεπροβάλλει η γροθιά από τον τάφο μου
Πες μου, σου έλειψα ή να το ξανακάνω;
Ο καλλιτέχνης της απόδρασης επέστρεψε
Αφού πρώτα το μυοκάρδι του κατέστρεψε
Αφού με ό,τι καίει το μυαλό του έπαιξε
Πιο πεθαμένος και πιο καυλωμένος
Το παρασκήνιο απόψε το βράδυ φλέγεται
Το όνομά του είναι κατάρα και δε λέγεται
Όσοι ραπάρουν απόψε το βράδυ ντρέπονται
Γιατί ο χαμένος θα βγει κερδισμένος
[Chorus: Solmeister, Marseaux]
Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Μέσα απ' τη σήψη μου γεννιέται αυτό
Σου 'πα «Μαζί σου και στην κόλαση» μα
Δεν ήρθες να με ψάξεις ούτε εδώ
Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Και τα φαντάσματα έχουν στήσει χορό
Σου 'πα «Μαζί σου και στην κόλαση» μα
Δεν μας χωράει μωρό μου και τους δυο

[Verse 2: Solmeister]
Γαμημένοι κάγκουρες, ήρθα για να τους φάω το λαρύγγι
Εδώ ματώνουμε καρδιές και τις καταπίνουμε αμάσητες
Τι με κοιτάς; Τι θες;
Για απολογίες είναι αργά, κακώς δε βιάστηκες
Καμιά συγγνώμη για το σκοτάδι
Καμιά συγγνώμη που δε μοιάζω με το κοπάδι
Καμιά συγγνώμη, κι ας έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς
Κανείς δεν περιμένω να με καταλάβει
Έχω τις μαύρες μου απόψε βράδυ
Είναι λες και τα τρία χρόνια αυτά έχω πεθάνει
Δε νοιώθω κάτι, μόνο τύψεις, και πόνο λίγο
Και άμα φύγω θα γυρίσω, το 'χω ξανακάνει (όλοι, yeah)

[Chorus: Solmeister, Marseaux]
Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Μέσα απ' τη σήψη μου γεννιέται αυτό
Σου 'πα «Μαζί σου και στην κόλαση» μα
Δεν ήρθες να με ψάξεις ούτε εδώ
Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Και τα φαντάσματα έχουν στήσει χορό
Σου 'πα «Μαζί σου και στην κόλαση» μα
Δεν μας χωράει μωρό μου και τους δυο
[Outro: Solmeister]
Έχω τα δικά μου από παιδί
Υπεραναλύω και συχνά πληγώνομαι πολύ
Γράφω μόνο μαλακίες, ερωτικά
Και ένα ποπ τραγούδι για μία κοπέλα που αυτοκτονεί
Κάνε μια χάρη και τη φλέβα μου κόψε
Γράψε με το αίμα μου CKND
Κι αν δεν πιστεύουν πως πονά το να γραφτεί
Ακόμα κι αν αυτοκτονούσα θα το αποκαλούσαν Art Project