Είχα καιρό να ξυπνήσω πρωί και να ζήσω μια μέρα γεμάτη, στ'ορκίζομαι
Πάνε τώρα δύο μήνες σερί, είμαι νέο παιδί μαλακίζομαι
Δεν βλέπω να παίρνεις τα πόδια σου, σήκω να πλύνεις τα δόντια σου
Μην μου λες είναι αργά πια, η ζωή δεν αλλάζει αν δεν την κοιτάξεις στα μάτια
Συνεπής στην ιδέα του μπλέξιμου, απ’τα 20 ως τα 26 μου, δουλειά, μεροκάματο, τρέξιμο, ήρθες εδώ να μου κάνεις τον έξυπνο
Βλέπεις το μέλλον σπουδαίο μου λες, δυσκολεύομαι να το πιστέψω
Τρώω τα λεφτά που μου δάνεισες γρήγορα, σύντομα θα στα επιστρέψω
Δεν βλέπω κανένα τοπίο θολό, είμαι ντάξει με κείνα που πρόσφερα
Τρέχουν να πουν το παιδί είναι τρελό, μολύνουν απλά την ατμόσφαιρα
Δεν φταίει η ηλικία Ηλία, κάνεις τα δύσκολα εύκολη λεία
Αλλάζει το flow και το δράμα που ζούσες , όπως δύο crew που ανταλλάσσουνε μπλούζες
Φορτώνω στην πλάτη μου ευθύνες, κοιμάμαι ξυπνάω μ' εκείνες
Αν έφτιαχνα γη, πάνω θα έχτιζα 10.000 Αθήνες
Αυτή η εποχή δεν μας άντεξε, οι φόβοι κι οι πόνοι μας άγριοι
Αν είχα μια ευχή θα'ταν να’μασταν όλοι καλά, 5 φράγκα στην άκρη

Έχω την τάση νιώθω καλά μέχρι κι όπου φτάσει
Νιώθεις εντάξει σκοτώνεις τον δαίμονα πριν σ' υποτάξει
Το'χεις κοιτάξει, εύκολα γίνεσαι αυτό που'χεις κράξει
Δεν έχω αλλάξει, ρίμες απ'τή χαμηλότερη τάξη

Πρώτα βρίσκουμε προς τα πού θα πάμε, μετά πώς, μετά ποιος
Δεν υπάρχει ταξίδι αν δεν υπάρχει προορισμός, σε πάει το ένστικτο σε φτάνει ο εγωισμός
Είμαι μισός σκοτάδι, μισός φώς, όπως στη μέση ο Ατλαντικός
Είμαι μικρός για τα μεγάλα σου σχέδια και έχω μεγαλώσει για να μου ρουφάς ενέργεια
Όλο το βράδυ οδηγάμε, βλέπω άσπρες γραμμές διακεκομμένες
Για κοίτα πίσω ακόμα μας κυνηγάνε, κακές συνήθειες φρεσκοκομμένες
Δεν ξαναρωτάω που πάμε, αφήνουμε τα άνοστα, πάμε στα άγνωστα
Φεύγουμε πάνω στα καλύτερα, βλέπαμε το έργο μαζί όμως στο τέλος το ήξερα
Έχει ανάψει λαμπάκι, κόλλας το καπάκι, θα μείνουμε και θα γελάμε
Το CD που'χεις γράψει κολλάει στο αμάξι, είδες που όλα χαλάνε, πάρ'το και πέτα το
Τα πάντα είναι μουσική αλλά σκάσε και άκου και σένα ένα τέταρτο
Θυμήσου καλά, τσεπώνεσαι μετά για πάντα ξέχνα το
Ξενύχτια χαζά, αϋπνίες, ηλίθιες συνήθειες και στριφογύρισμα
Κατάλαβα, πήγα μπροστά όταν σ'είδα, εχθές ήταν σαν πισωγύρισμα
Λέμε όχι κι ας τρέχουνε τα σάλια μας, δείχνουμε δυνατοί κι ας έχουμε τα χάλια μας
Δέξου μας με κείνα και με τ’άλλα μας, εκτίμησε μας ως τώρα ή μετά παρακάλα μας
Έχω την τάση νιώθω καλά μέχρι κι όπου φτάσει
Νιώθεις εντάξει σκοτώνεις τον δαίμονα πριν σ’ υποτάξει
Το'χεις κοιτάξει, εύκολα γίνεσαι αυτό που’χεις κράξει
Δεν έχω αλλάξει, ρίμες απ'τή χαμηλότερη τάξη