[Intro]
Ναι, ναι
Είναι ο Hades
Το Παιδί Φάντασμα
Το νιώθεις τώρα;
Πάν' απ' τα τείχη της γαμημένης...

[Verse 1]
Πάν' απ' τα τείχη της γαμημένης Ακρόπολης
Δεν είσαι σαν το φάντασμα, δεν το 'χεις στο να ακροβατείς
Μπούχτησα, γαμώ όλο το σύμπαν, μπούχτησα
Το βράδυ καταπίνει, το πρωί το παίζει δούκισσα
Τ' αδέρφια μου γουστάρουν τους χειμώνες
Φοράν τσάντες, φούτερ, κουκούλες, κλέβουνε περίπτερα
Είναι ρεμάλια με μυαλά μικρών παιδιών
Δεν έχουν εξοχικά ούτε τον μπαμπά στα δύσκολα
Το στυλό μου λάμπει σα χρυσό απόψε
Χώνω διαμάντια που δεν ακουμπά ο βλάκας με την Porsche
Μείναμε μόνοι μας, μία οικογένεια
Δεν έχω με ρουφιάνους και πουτάνες πάρε-δώσε
Γάμησε τα, ίδια ψυχή απ' όταν ήμουν δέκα
Από τότε που δε μ' ήξερε κανένας σας
Όταν σε ξέρει ο κόσμος γράφεις περιορισμένα
Μα ήθελα να δείτε κι εσείς τι έχουμε μέσα μας
Γιος Της Λίλιθ θα 'μαι εδώ ως το τέλος της παράστασης
Μόλις κλείσουν τα φώτα και αδειάσει
Θα μείνω να παίξω ό,τι δεν είδαν ποτέ τα μάτια της
Το αξίζει, μόνο εκείνη, να 'μαι πλάι της
[Chorus]
Ώρα να χαθώ στον ορίζοντα
Δεν είναι σαν τις άλλες μέρες σήμερα
Είπαμε πως θα γράφουμε μέχρι να το τελειώσουμε
Ή μια φωνή για όλους ή μια φωνή για το τίποτα
Ώρα να χαθώ στον ορίζοντα
Δεν είναι σαν τις άλλες μέρες σήμερα
Είπαμε πως θα γράφουμε μέχρι να το τελειώσουμε
Ή μια φωνή για όλους ή μια φωνή για το τίποτα

[Verse 2]
Γράφω και τρίζουνε σπίτια
Το σπίτι με το πάρκο δίπλα-δίπλα
Δεν ξέχασα το πάρκο και τις νύχτες που μέσα σ' αυτό τα ήπια
Δεν ξέχασα τ' αλάνια που μου δώσανε τη σπίθα
Έπεσα τόσο κάτω που η θλίψη φώτιζε
Νύχτες που κανένας πώς νιώθω δε με ρώτησε
Βγήκα μ' ένα μαχαίρι και η μάνα μου απόρησε
Της έκλεισα το μάτι και της είπα "μην αγχώνεσαι"
Πόσα δεν ξέρεις για μας
Και πόσα δε θα μάθεις, φίλε, δε μας ακουμπάς
Είμαστ' αυτοί που μείναν μέχρι το τέλος
Εσύ πόζαρες σαν πρώτος της χρονιάς, τώρα δε μιλάς
Ο πιο battleάς, σας έχω όλους άνετα
Αφού το ξέρετε δε θα ασχοληθώ καν
Η ζήλια σου σ' έχει δικάσει, η θηλιά σου σ' έχει ερωτευτεί
Τόσο που δε σ'αλλάζει, τι να πεις για τον ΠαιΦαν;
Μόλις με δουν να πέφτω θα 'ναι ευχή για ν' ανέβουνε
Τ' αστέρια κι ο ουρανός τους μια μέρα θα γαμηθούνε
Θα 'μαστε πάλι για χρόνια, πρέπει να το καταπιούνε
Για όσο ζούμε, πρέπει να το καταπιούνε
[Chorus]
Ώρα να χαθώ στον ορίζοντα
Δεν είναι σαν τις άλλες μέρες
Είπαμε πως θα γράφουμε μέχρι να το τελειώσουμε
Ή μια φωνή για όλους ή μια φωνή για το τίποτα
Ώρα να χαθώ στον ορίζοντα
Δεν είναι σαν τις άλλες μέρες σήμερα
Είπαμε πως θα γράφουμε μέχρι να το τελειώσουμε
Ή μια φωνή για όλους ή μια φωνή για το τίποτα