[Intro: PaiFan]

[Verse 1: PaiFan]
Χαρακτήρα χαμένο χρόνο και δεν τον διορθώνω
Φαντάσματα γυρνάνε σε σπίτια δίχως αιτίες είναι το θέμα μεγάλο και δεν χωράνε αμφιβολίες, είμαστε ο ένας για τον αλλο και chemical για πάντα αιματοβαμμένες πλατείες μαζί με ταχυπαλμίες σήμερα καταστροφή τα λέμε από αύριο κλείνομαι μεστά σκοτάδια ώστε να με κάνουν άγριο
Την μόνη ελπίδα να σε δω την είχα κάψει μάλλον για να γίνει στάχτη μάλλον κάτι μεχει αλλάξει

[Chorus: Apethantos]
Ε
Ζω σαν φυσαλίδα στον βυθό
Θέλω μόνο τη κόρυφη όσο και αν ξερω πως θα εκραγώ
Η σελήνη θα φωτίζει όσο υπάρχω, τα πάντα γα τελειώσουν μόνο όταν το πω εγω

[Verse 2: Apethantos]
Σκάμε ακάλεστοι το βράδυ ντυμένοι στο πάρτυ επίσημα, κερνάμε από τα κλεμμένα δυο … στο κύκλωμα
Κάθε … ατύχημα chemical business κίνημα επάνω στην ηλεκτρική καρέκλα σβήνει σήμερα
ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΝΙΩΘΩ ΕΤΟΙΜΟΣ ΥΠΝΟΒΑΤΩ ΣΕ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ
Μετά με κάτι ξυπνά από το όνειρο στην κάσα και ζησε τον εφιάλτη σου κάτω από την πανσέληνο στο περιβάλλον υγρασία πέφτει ο γενικός της πόλυκατοικιας
Ακατάλληλο σενάριο κτηνωδίας το βρήκα στο κρεβάτι του νεκρό έχω συστήθηκα και χάθηκα απευθείας
Φέρομαι ανώμαλα είμαι πόνος επώδυνος, φόβος ανώνω

[Chorus: Apethantos]
Ε
Ζω σαν φυσαλίδα στον βυθό
Θέλω μόνο τη κόρυφη όσο και αν ξερω πως θα εκραγώ
Η σελήνη θα φωτίζει όσο υπάρχω, τα πάντα γα τελειώσουν μόνο όταν το πω εγω