Fann (GRC)
ΕΦΙΑΛΤΕΣ (EFIALTES)
[Intro]
Να-να-να-να
FANN (Fann)
FANN (Fann)
Να-να
Λοιπόν (Greco)
Ναι (Greco)

{Verse 1}
Έκανα σκέψεις και εγώ σαν παιδί
Ήθελα ο ούρανος να 'ναι δικός μου
Δεν είχα την άκρη που θα με σώσει
Η μόνη μου άκρη ήταν ο έαυτός μου
Ακόμα να μάθω να κόλυμπάω
Την έβγαζα σπίτι μου τα καλοκαίρια
Γιατί η μάνα ήταν στην δουλειά
Και ο πατέρας ήταν στα αστέρια
Δεν με πηγαίναν οι καθηγητές
Πάντα με παρεξηγούσαν οι πάντες
'Λέγαν πως είμαι κακό παιδί
Και πως μπλέκω συνέχεια σε καυγάδες
Αναρωτιόντουσαν το τι θα κάνω
Αναρωτιόντουσαν που θα δουλέψω
Που να ΄ξέραν όμως οι μαλ*κες
Ότι στα lives θα μένουν απ' έξω
Η τσάντα ήταν άδεια για το σχολείο
Όμως τα όνειρα ήταν γεμάτα
Πίναμε χόρτο τις πρώτες ώρες
Και ήταν οι μόνες που ητάν γαμάτα
Όλο ανηφόρες και άνηφόρες
Τώρα τον δρόμο έχω σύνηθίσει
Τώρα το μάτι μου δεν τρομάζει
Ότι στο διάολο και να αντικρίσει
Ξέρω τα στενά μας τόσο καλά
Πλέον έχω μάθει τα κατατόπια
Ξέρω από που θά 'ρθουν ναρκώτ*κα
Ξέρω από που θα 'ρθουν τα νέα όπλα
Μα σαν να μην πέρασε μία μέρα
Θυμάμαι τα δέντρα που ητάν δοκάρια
Και δε με βάζανε ποτέ στο τέρμα
Ήμουν από τα καλά δεκάρια
[Bridge]
Δε με παίρνει να γυρίσω
Πρέπει να το συνεχίσω
Το κενό μου να γεμίσω
Τον ουρανό μου να καλύψω
Τα αστέρια γυρνάνε ακόμα
Και με μαγεύει το χρώμα
Μαζί περπατάμε για πάντα
Για έναν ακόμα χειμώνα
(Ναι)

{Verse 2}
Έκανα σκέψεις και εγώ σαν παιδί
Ήθελα ο ούρανος να 'ναι δικός μου
Δεν είχα την άκρη που θα με σώσει
Ούτε κανείς δε μου 'δειξε το φως μου
Ακόμα να μάθω να κόλυμπάω
Αλλά στα αρχ*δια μου το κολύμπι
Το κύμα με σκέπαζε άπο μικρό
Και έβλεπα τα όνειρά μου να πνίγει
Γράφουμε γράφουμε σιωπηλά
Κι όταν τα ακούσουνε χειροκροτάνε
Είναι ωραίο να σ' αμφισβητούν
Μέχρι να αρχίσουνε να σ' αγαπάνε
Θυμάμαι οι ραπάδες της γειτονιάς
Δε θέλανε ούτε να μου μιλάνε
Είμαι κάθε μήνα με αλλή μηχανή
Και όταν περνάω δε χαμογελάνε
Ο νέος μου δίσκος δε θα χει πλάκα
Θα ραπάρει για μο*νιά και φράγκα
Θα τον γράψω όλο μεθυσμένος
Θα κάνω tour σε όλη την Ελλάδα
Το σκοτάδι πλέον δε το γουστάρω
Θέλω να βλέπω μόνο λιακάδα
Πάρε τα παπούτσια μου, περπάτα
Να δω μέχρι που θα φτάσεις βλάκα
[Outro]
Υπάρχουνε μέρες που έχουν ουσία
Μέρες σαν εκείνες που καίμε τα κρύα
Ενάς αδερφός μου παλεύει Αθήνα
Κι ο άλλος παλεύει στην Γερμανία
Ο δρόμος χαμένος αλλά θα τον βρούμε
Γράφουμε, νιώθουμε, δημιουργούμε
Για 'μας αν σου πούνε θα 'ναι όλα ψέματα
...Έπαθα και έμαθα
Υπάρχουνε μέρες που έχουν ουσία
Μέρες σαν εκείνες που καίμε τα κρύα
Ενάς αδερφός μου παλεύει Αθήνα
Κι ο άλλος παλεύει στην Γερμανία
Ο δρόμος χαμένος αλλά θα τον βρούμε
Γράφουμε, νιώθουμε, δημιουργούμε
Για 'μας αν σου πούνε θα 'ναι όλα ψέματα
Γράφω την αγάπη με αίματα