[Zwrotka 1]
Spośród tego, co mnie ukształtowało, uważam się za szczęściarza
Mam to za uśmiech fortuny, że na przykład
Nie nauczono mnie za młodu szacunku do starszych
Dziękuję Bogu za nieobecność, jaką był mój ojciec

Mógł zabrać mnie na camping
Mogłem nauczyć się władać moim ciałem jak bronią
Tych rzeczy nie będzie mi brakowało

[Zwrotka 2]
Pamiętam jak siedziałem w aucie z moim obleśnym starym
Kiedy wyjaśniał mi, że sama się o to prosiła
I że to była jej wina
Cieszę się tylko, że nie chwyciłem przynęty

Pamiętam jak powiedziałem mamie
Że to był ostatni raz kiedy widziałem ojca
Nie żałuję niczego, co jeszcze mnie ominęło

[Zwrotka 3]
Bo nie jestem zazdrosny o dobrze dopasowanе rodziny
Zabijające tylko czas dopóki nie poznają swojej anomalii
Niе pomagają zranionym
Dzieciom wszystkich mściwych ojców
Gdy wszyscy, których znam wciąż stoją w cieniu
Mężczyzn, którzy zostawili ślad, ja wolę zostać w ciemności

[Zwrotka 4]
A jeśli nasi ojcowie są naszymi pierwowzorami Boga i nas zawiedli
Jak to świadczy o naszym domniemanym wszechmocnym wybawcy?
Tylko że: wszyscy rodzimy się w fikcji, co dnia odtwarzanej
Odgrywamy role z opowieści, które poznaliśmy jako dzieci
Kto się ugina? Kto gra Boga? Czy jest to nam przeznaczone?

Że każdy chłopiec na tej ziemi powinien chodzić z głową wetkniętą w swoją dupę
Wszyscy jesteśmy zupełnie jak nasi tatusiowie
Wciąż uczymy się tych samych pierdół
I zastanawiam się, kiedy to się skończy

[Zwrotka 5]
Cóż, pamiętam jak mój obleśny stary
Powiedział mi, że będę zupełnie taki jak on
Gdy dorosnę; co za dziwaczna rzecz do powiedzenia