Posłuchajcie moi mili
Jak to sobie kowal żył
Co koniecznie swe wspomnienia
Chciał obrócić w proch i pył

Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat

To wszak było nie do wiary
Że z Francuzką związał się
Która jeszcze w noc poślubną
Czystą wydawała się

Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat

A choć była bardzo piękna
W duszy była niby wąż
Niczym nie mógł jej dogodzić
Zadowolić nie mógł wciąż

Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat

Nie mógł wypić ni szklaneczki
Nie mógł się z kumplami śmiać
Gdy ze swoją był dziewczyną
Wina, piwa nie mógł chlać
Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat

Czemu się z nią związał kowal
Już mu lepiej wdowcem być
Siedzieć w swojej małej kuźni
I w kowadło młotem bić

Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat

Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat