Obudź się, Rumunie, ze snu śmierci
W którym pogrążyli cię barbarzyńscy tyrani!
Teraz albo nigdy, kształtuj swoje nowe przeznaczenie
Przed którym uklękną nawet twoi okrutni wrogowie!

Teraz albo nigdy, dajmy dowody światu
Że w tych rękach nadal płynie krew rzymska
I że w naszych sercach dumnie zachowujemy imię
Triumfatora w bitwach, imię jak Trajan!

Podnieś szeroko czoło i spojrzyj wokół
Zobacz, jak setki tysięcy młodych ludzi stoją jak drzewa w górach
Jeszcze czekają na głos i skaczą jak wilki do zagrody
Starzy, mężczyźni, młodzi, chłopcy, z gór i z równin!

Patrzcie, majestatyczne cienie, Michału, Stefanie, Korwinie
Narodzie rumuński, wasi potomkowie
Z uzbrojonymi ramionami, z waszym ogniem w żyłach
"Życie w wolności albo śmierć!" wołają wszyscy

Na was, złość zawiści was zniszczyła
I ślepa dezunia na Milcov i Karpaty!
Ale my, przesiąknięci duszą świętej wolności
Przysięgamy, że połączymy ręce, aby zawsze być braćmi!

Matka osierocona od czasów Michała Wielkiego
Domaga się pomocy od swoich synów dzisiaj
I przeklina łzami w oczach każdego
Kto zdradziłby w takim niebezpieczeństwie!
Niech zginą przez błyskawice, trzask i proch strzelniczy
Ci, którzy wycofają się z chwalebnej miejscowości
Gdy ojczyzna albo matka, z czułym sercem
Poprosi nas, abyśmy przeszli przez miecz i ogień!

Nie wystarczył iatagan barbarzyńskiego półksiężyca
Czegokolwiek śmiertelnego doświadczamy dziś
Teraz okrutni próbują, w swojej ślepej zarozumiałości
Odebrać nam język, ale tylko martwi oddamy go!

Rumuni z czterech stron, teraz albo nigdy
Zjednoczcie się w myślach, zjednoczcie się w uczuciach!
Krzyknijcie na cały świat, że Dunaj został skradziony
Przez intrygę i przymus, przez podstępne spiski!

Księża, z krzyżem na czole! Ponieważ armia jest chrześcijańska
Jej dewizą jest wolność, a jej celem jest bardzo święty
Wolimy umrzeć w walce, z pełną chwałą
Niż znowu być niewolnikami na naszej dawnej ziemi