Ναι αα
Σαν να ξεχειλίζω από ζωή
Σαν να γραφώ λες κι ειν' τα πάντα πίσω στην αρχή
Σαν τώρα το να σε γνώρισα
Σαν το σπαθί μου τώρα να τ' ακόνισα
Στ' άγνωστο με βάρκα την ελπίδα
Εμπιστοσύνης φίδια δολώματα στην παγίδα
Ο κλέφτης χαίρεται ένα χρόνο έπειτα απ' τον γκρεμό τσακίδια
Με κλωτσομπουνίδια
Γνώση πήρα
Το μέλλον μου λαμπρό που σε τυφλώνει ώστε να χάνεις δρόμο προς Αθηνά
Ποιες οι φόρες που σε ξεγέλασα
Τόσες φόρες κι αν έπαιξα κρυφτό απ' το 5 μέχρι το 100 μ' έδωσαν
Κανένας στίχος δεν χωράει την ντροπή που νιώθεις
Το δώρο μου το βάρος που κάθε πρωί σηκώνεις
Και σήμερα το αύριο θα χτίζω
Δεν με σταματάς μ' άφησες κέρματα για να το τερματίσω
Θα με δεις ψηλά περήφανο σ' όλα από πίσω
Δεν το θέλω το μπροστά
Ποιος είσαι; κάτι ν' αποδείξω
Μουσικής τα πράγματα νότες μέταλλου κράματα
'κει που λες τελειώσαμε ξάφνου μπροστά σου φάντασμα
Το κάλεσμα
Διορατικός που βρέχει μάνα
Σε αντίθεση με σήμερα που απόψε πέφτει κλάμα
Ένα κάρμα που σε κυνηγά για υπόλοιπο ζωής
Μια τρύπα σου φωνάζει σκάψε μέσα να χωθείς
Έπειτα ρίξε μια μετάνοια λεμέ μπας και λυτρωθείς
Πως την πάτησες τα λεφτά τελειώνουν μα το ζεις

Κι έτσι φτάσαμε ως εδώ
Εγώ και 2-3 φίλοι να βοηθάνε να εκπληρώσω το πιο μακρινό μου όνειρο

Ένα κάρμα που σε κυνήγα για υπόλοιπο ζωής
Μια τρύπα σου φωνάζει σκάψε μέσα να χωθείς
Συνέβησαν πράγματα που αν δεν έβλεπα δεν πίστευα
Τον χρόνο σου τον έτρεξες για αυτό και πάει αντίστροφα
Στα χεριά σου μέλλον που δεν σου ανήκει
Πως να σου το πω λοιπόν ξεκάθαρα ναι σου γαμώ το σπίτι
Δεν μ' αρμόζει ξέρω δεν μπορείς να το ρίχνεις στην τύχη
Μα άπλωσες το κουλό σου σε κόπους χρόνο αρχίδι
Είμαι καλά και όλα πάνε καλά και αν σε νοιάζει
Τα ίχνη πίσω έχω καλύψει

(Να σου πω)
Και να και με το παραπάνω το κερδίζω εκεί που χάνω
Θυμάμαι ένα παιχνίδι του 90 στο χωριό πάνω
Και ελπίζω να μην φιλοξένησα ποιο το φίδι
Χώρος μου βωμός που έχει τον πάππου μου σαν μνήμη
Τι έχει γίνει ποιος το πιστεύει ποιον ρωτώ ποιο φίλοι
Ποιο μήνυμα να σου περάσω από αυτό το τραγούδι Αλίκη
Τυχαίο τ' όνομα επικεντρώσου στην πράξη
Δεν θέλω να πιστεύω πως τ' όπλο κάτι θ' αλλάξει
Και σαν την cosmote λοιπόν θέλει να με δικάσει
Μια κακάσχημη δικαστής νιώθει άντρας όταν σφυρί πιάσει
Δράση στην αντίδραση
Άντε καλή είσπραξη
Και άντε σε κακή μεριά στον γάμο φυματίωση
Κάποια στιγμή θα βρεθούμε εγώ κι εσύ
Χωρίς να σου 'χω κάποια απόδειξη
Μα τα ματιά σου θα κόβουν ζητά μέρος θαλπωρής
Θα μου ζητάς γιατί σε ζητάνε στην κόλαση
Θα 'μαι μέχρι εδώ μέχρι και τότε
Το μυστικό σου θα μου πεις κατηγορώντας την κατάσταση
Τι σου κάναν ποιοι σου φταίνε πραγματικά δεν με νοιάζει
Αν μου ζήταγες θα σου 'δινα απόσταση
Μια σφαλιάρα και μια χλέπα που 'χω μέρες
Ειδικεύομαι στα χαρτιά με τις κέντες στο 'χω ξαναπεί
Μια του κλέφτη και δεύτερη δεν έχει
Δεν έχει πια εγώ κι εσύ
Ταυτισμένος λάθος μηδέν δεκατέσσερα καταστροφή