Κι ας μην είναι, λέω ότι όλα είναι εντάξει
Ξύπνησες, ξύπνησα κι είδα το φως τότε ολόκληρη να σε σκεπάζει
Ερωτεύτηκα τον αντίξοο δρόμο
Πέρασα απ' έξω απ' οχιές, μου πες μπες, τώρα ψάχνουνε τον δολοφόνο
Το κακό, το καλό, εδώ ευτυχώς συνυπάρχει. Φαντάσου, άμα άλλαζαν την στάθμη;
Κυκλοφορώ σ' έδαφος τόσο πατημένο που αρχίζει απ' τις βόλτες μας πια να βουλιάζει
Κενός εφευρίσκω το χάπι στον πόνο, Μα γεμάτος δηλώνω, γι' αυτό ακόμα αρθρώνω
Καθιστά ξεπερνώντας τα εμπόδια έχω λόγο!
Σημαντικό λόγο! Γι' αυτό φτάνω όπου νιώθω, συμπέρασμα!
Ξυστά από τη νίκη αόρατα πέρασα, κι άκουσα πέρασα
Από υποδοχές έχω δει τα καλύτερα. Δείξε μου! Δείξε μου! Που 'ναι τ' αποτέλεσμα;
Μη γελιέσαι απ' το κέρασμα θα 'ρθεις στο μέλλον να πάρεις διπλά ότι σε κέρασαν
Τώρα πες το όπως θες, Σύστημα; Μηχανή; Με τον τρόπο αυτό μας ξεγέλασαν
Μην ακολουθείς, μα όμως να παίρνεις γραμμή. Να την κάνεις κύκλους
Μα ποτέ να ενωθεί. Εγώ θα αφήνω λύση παντού να εννοηθεί
Μα εξαρτάται η συχνότητα στην ακοή για την λύση
Δεν θέλω άλλο μαύρο τα αστέρια έχω αρχίσει
Ο καμβάς ο καινούργιος μου αρχίζει γεμίζει
Υπογράφω με το αίμα που τρέχει απ' τη μύτη πριν από τον γύρο που μας έχουν στήσει
Καλησπέρα! Αυτό που κρατάς θέλει εμένα!
Το βλέπω πιέζεις αρθρώσεις, λαιμό, με το ζόρι να μείνει σ' εσένα!
Βάλε τα, κάνε τα, πράττε τα, μάθε τα, πάθε τα, γράφε τα, κάθετα, πάρε τα
Λέξεις χωρίς συνοχή για τα οχτάχρονα, που θα τα πω να μ' ακούσουν αδιάφορα
Πουθενά, πουθενά, πούθε να μάθω; Να μάθω να γράφω!
Έχω ανάγκη σε όλα να υπάρχω. Έχω ανάγκη να ανέβω στο βάθρο
Έχω ανάγκη για πτήσεις, ανάγκες άθλησης επίσης, ανάγκες!
Φυτό που 'ρθες να με ποτίσεις, ανάγκες!
Σ' οθόνες να μ' αναδείξεις, να με δείξεις, να μου δείξεις πως είναι ν' αξίζεις
Μα χωρίς να μ' αγγίζεις!
Τις ανάγκες σου εσύ τις ορίζεις! Eλα πες μου να μάθω;
Πότε μου δεν μ' ένοιαξε η πόζα με χείλη σαν βίζιτα σε κάποιο άρθρο
Ποτέ μου δεν ένοιωσα πλήρης με κάποιο gig μου σε χώρο γεμάτο
Πότε μου δεν ήπια ούτε άσπρα, ούτε μαύρα και σου 'πα "μικρέ τράβα κάντο"
Ποτέ μου ο χαζός δεν υπήρξα στους έξυπνους που θέλει λεφτά για ένα κάρο
Ποτέ με νερά τις σαμπάνιες δε γέμιζα και έπαιζα κάποιο σενάριο
Ποτέ τις γυναίκες δεν έδειξα κρέας που ψώνισα για χορτοφάγο
Ποτέ μου δε σου 'πα... (Ξέχνα το! Πλάκα κάνω...)
(Πάμε)

Πόσο ν' αντισταθώ; Είναι εύκολο ν' αλλάξω μα δύσκολο να 'μαι εγώ
Πόσο ν' αντισταθώ; Είναι εύκολο να υπάρξω μα δύσκολο να φανώ
Πόσο ν' αντισταθώ; Είναι εύκολο ν' αλλάξω μα δύσκολο να 'μαι εγώ
Πόσο ν' αντισταθώ; Είναι εύκολο να υπάρξω να, να, να, να, να, να, να, να...
Είναι εύκολο να υπάρξω να, να, να, να, να, να, να, να, να!