Taf Lathos
Ό,τι κάνεις άσ’ το (O,ti kaneis as’ to)
[Itro]
Ό,τι κάνεις, άσ' το
Ό,τι κάνεις, άσ' το
Ό,τι κάνεις, άσ' το
Ό,τι κάνεις

[Verse 1]
Θυμάμαι ακόμα το προτελευταίο σου γράμμα
Που έλεγε «Πάνο, να πετάξεις να βρεις άλλα
Καλώς/κακώς, δεν είχες ρίξει γεμάτα, να πιάσεις άδεια
Ούτε αντίθετο» και σου 'πα «Πρώτου φύγεις κάν' τα»
Μα 'ξερες πώς ήμουνα, παγίδα αν την πατήσεις
Λέξη όπου έλεγες, λίγο πριν απηυδίσεις
Αρχαία ευχή που ερχότανε λίγο πριν τη ζητήσεις, ο ήχος, που θ' ακολουθούσες στο άδειο
Η ώρα υπομονή να μάθω
Μα κι ας τρίζανε τα κόκαλα, δόντια, στη κάτω γνάθο
Είχα κόψει τις συμβουλές, σ' ό,τι έκανε ότι δεν υπάρχω
Κι οπότε είχες γίνει πρόβλημα, έλυνα, κάτω απ' το φως που τρομάζω
Μα έτσι γινόσουν σκιά κι αργούσα να σε πιάσω
Μα πια σαν αετός σε αρπάζω!
Ρίχνω ό,τι δε νοιάζω!
Κάτω από τη σκέψη μου υπάρχει ό,τι δε μοιράζω
Μη μπλέκεις τ' ότι μπλέκω το συναίσθημα
Το μαύρο έχω να γεμίσω μ' άσπρο
Ό,τι κάνεις, άσ' το!
[Chorus]
Ό,τι κάνεις, άσ' το ό,τι κάνεις, άσ' το
Ό,τι κάνεις, άσ' το, ό,τι κάνεις
Κάνω ότι σου μοιάζω για να αισθανθείς καλύτερα, κατώτερος φαντάζω, ό,τι κάνεις άσ' το
Ό,τι κάνεις, άσ' το, ό,τι κάνεις, άσ' το
Ό,τι κάνεις, άσ' το, ό,τι κάνεις
Ό,τι κάνεις!
Μην μπλέκεις, όταν μπλέκω το συναίσθημα, το τίποτα έχω να εντυπωσιάσω, ό,τι κάνεις άστο!

[Verse 2]
Ξύπνησα στο Τόκυο και στα όνειρά μας μοιάζω
Κοντά καλά τα βγάζω
Μετά από καταπίεση ζωών, το επιφυλάσσω
Τα κέρατα στα τέρατα είναι εδώ, μα δεν τρομάζω
Τι θ' αλλάξω αν πρώτα δεν αλλάξω;
Έχω τον χρόνο να ψάξω, μα ό,τι ψάχνω λήγει λίγο πριν το ξεθάψω
Ξέρω τον άσσο, ξέρω το «άσ' το», ξέρω το άστρο, ξέρω τα δεινά, το «φάσκω κι αντιφάσκω»
Όλα τα δανεικά κι αγύριστα που δεν είδα στο πάσο
Τις φλόγες απ' τη θέα, σ' ό,τι ήταν ν' ανατινάξω
Γενικώς πως πετυχαίνει ό,τι στο χρόνο δε μένει
Δεμένοι, μετρημένοι στοίβες, πίσω απ' τ' άδοξο
Το μπροστά μας διαβαίνει, ποια τα θέλει;
Ποια τα πρέπει; Ποια κοινή γνώμη αντέχει;
Ποια έργα εκθέτει; Τρώει ό,τι περισσεύει
Δένει σκοινί κορδόνι ό,τι βλέπει
Αντίθετα απ' τα βέλη, στην πορεία του μπαίνει
Πάει να εκραγεί μαζί μ' ό,τι ήταν για να επέμβει
Ταυ Λάμδα, μόνος του ή με μπάντα
Ή πιο μακριά ματιά, με 'σε κοντόφθαλμα μάτια σε άπνοια
Γύρω απ' τη λάμπα τριγυρίζεις την ιδέα ν' αγγίξεις
Μα ο καιρός που σκέφτομαι πολύς και θα καείς αν ακουμπήσεις
Είμαι ό,τι νομίζεις, κράτα ό,τι χαρίζεις, κάνε ό,τι γνωρίζεις, πρέπει ν' αποδείξεις
Το άδικο να πείσεις, δίκαια τα χωρίζεις, αφού τα διαλύσεις
Γράψε μου ό,τι σβήσεις, χωρίς διευκρινίσεις, πριν παρεξηγήσεις, ό,τι κάνεις, άσ' το!
[Chorus]
Ό,τι κάνεις, άσ' το ό,τι κάνεις, άσ' το
Ό,τι κάνεις, άσ' το, ό,τι κάνεις
Κάνω ότι σου μοιάζω για να αισθανθείς καλύτερα, κατώτερος φαντάζω, ό,τι κάνεις άσ' το
Ό,τι κάνεις, άσ' το, ό,τι κάνεις, άσ' το
Ό,τι κάνεις, άσ' το, ό,τι κάνεις
Ό,τι κάνεις!
Μην μπλέκεις, όταν μπλέκω το συναίσθημα, το τίποτα έχω να εντυπωσιάσω, ό,τι κάνεις άστο!

[Outro]
Κάνω ότι σου μοιάζω για να αισθανθείς καλύτερα, κατώτερος φαντάζω, ό,τι κάνεις άσ' το
Μην μπλέκεις τ' ότι μπλέκω το συναίσθημα
Το μαύρο έχω να γεμίσω μ' άσπρο, ό,τι κάνεις άσ' το!