[Verse]
Αν καταφέρω μια φορά
Να βγω από τον δρόμο που οδηγεί στο πουθενά, σου υπόσχομαι ποτέ δε θα ξαναγυρίσω
Κανείς δε θα βοηθήσει αν εγώ δε με βοηθήσω
Κάτι μου συμβαίνει σήμερα, δεν ξέρω πώς ν' αρχίσω
Συγγνώμη μα στ' αλήθεια τι είναι η συγχώρεση;
Για κάποιους, απλά δε χωράς ξανά στον ίδιο χώρο
Κι είναι σεβαστό, ποτέ μου δεν απαίτησα ανταπόκριση
Όπως δε συγχωρώ κι εγώ, δεν παίζει κάποιο ρόλο
Αν σε θέλω δίπλα μου, θα γυρίσω τον κόσμο ανάποδα
Θα γίνω κουβέρτα να σε ζεσταίνει μες στο κρύο
Αν δε χωράς στον κόσμο μου, καλή τύχη κι αντίο
Οι σχέσεις των ανθρώπων ποτέ δεν ήταν αστείο
Απόψε κάνω ταμείο, δεν έχω βγάλει πολλά
Να πάν' στο διάολο, ανθρώπους έχω ανάγκη, όχι χαρτιά
Αν είναι μάταιο θα δούμε στην πορεία τελικά
Μπροστά στην ψυχική γαλήνη όλα είναι τόσο μικρά
Είναι να μη μου μπει η ιδέα στο κεφάλι
Αποβάλλω το μυαλό και όποια σκέψη παρεμβάλλεται σ' αυτό
Και πάμε πάλι, «Σκατά τα έχεις κάνει!»
Ακόμα δεν είδες τίποτα, ακόμα δεν είδα τίποτα αλάνι
Όσο με ξέρω τελικά, τόσο μαλάκα με αφήνω στην πορεία
Κι ίσως για να στα πω δεν ήρθε η ώρα μα
Αν θέλεις πέρνα να με δεις
Αιμορραγώ σ' ένα τετράδιο κι υπογράφω ως παιδί χωρίς όνομα
Τι έχει νόημα;
Να μην αφήσεις κανένα καθίκι να σου πει πως οι στόχοι σου είναι όνειρα
Να φτύσεις αίμα να γίνουν πραγματικότητα
Κι η τελευταία στα μούτρα τους, «Πάρ' τα, μαλάκα, το 'κανα!»
Και θα πετύχει κι αν δεν πετύχει, τι;
Στην τελική δεν είχα κάτι να χάσω απ'την αρχή
Στην τελική υπάρχει πάντα το στυλό και το χαρτί
Ειρωνεία τ' άψυχα αντικείμενα ν'αποπνέουν ψυχή