Απόψε φλέγεται ο ουρανός
Έβαλα φωτιά στ’αστέρια για να πω πως είδα λίγο φως και μετά αγκάλιασα τα σύννεφα
Σκότος η απουσία φωτός κι αντίστροφα
Μα αν κρατήσω τα μάτια μου κλειστά, το φως δεν παίζει να δω σίγουρα

Κάνω βήματα στ’άγνωστο αφού αμφισβήτησα τα πάντα
Κι όχι άδικα αφού θεμέλια σκάρτα εμφανίστηκαν ολόγυρα
Απ΄τη μέρα που γεννήθηκα απόπειρα
Να δω πίσω απ’τα φώτα μα τι το’θελα

Δεν αγχώθηκα, φίλησα το χείλος του γκρεμού
Κι απομονώθηκα σα κουκκίδα στο χάρτη
Πάρ'τη μακριά, τέλος το party
Το μυαλό μου σε αποσύνθεση από του ’14 τον Μάρτη

Βουτώ στο κενό κι ενώ κοιτώ την πτώση
Αντικαθιστώ το Ωμέγα με Ήτ(τ)α για να με σώσει
Αν δεν βάλεις την τελεία, τίποτα οριστικά δεν έχει τελειώσει
Αντιθέτως, σου δίνει δύναμη ν’αποφύγεις την πτώση

Κλείσε τα μάτια σου για να μη βλέπεις τίποτα
Και κοίταξε μέσα σου, τι είναι πιο τρομακτικό;
Πάλι καλά, βλέπω τον κόσμο και γελώ
Πάλι καλά, δεν είσαι εδώ, πάλι καλά, λέω ψέμματα να ξεχαστώ

Καμιά φορά με πιάνει, sorry
Συνήθως, επανέρχομαι αμέσως όταν έχω κάποιον δίπλα
Μα όταν μένω μόνος μου δίνουν και παίρνουνε οι ρόλοι, φύγετε όλοι
Το ξέρω πως δεν ήμουν κι η καλύτερη παρέα φέτος
Αντιθέτως, μένω μόνος μου σιγά σιγά
Ο κύκλος μου ανοίγει μα δεν έχει σημασία πια
Οι φίλοι φοβούνται κάτι δεν πάει καλά
Να μην ανησυχείτε, μέσα στο κεφάλι έχω τα μυαλά μου ακόμα

Όλα προσωρινά, όλα εφήμερα
Μα όταν άνοιξα τα μάτια κι είδα το χαμόγελό σου
Πήρα ελπίδα, επανήλθα κι είπα
Πως για κάθε τέτοιο ξημέρωμα αντέχω να πεθαίνω κάθε νύχτα


Κλείσε τα μάτια σου για να μη βλέπεις τίποτα
Και κοίταξε μέσα σου, τι είναι πιο τρομακτικό;
Πάλι καλά, βλέπω τον κόσμο και γελώ
Πάλι καλά, δεν είσαι εδώ, πάλι καλά, λέω ψέμματα να ξεχαστώ...