[Verse]
Πήρα το λίγο εγώ που μ' απέμεινε, με κυνηγάν
Κι όλοι μου λέν' πως άλλαξα γενικά, κάτι δεν πάει καλά με 'μένα
Πως απ' όσα αναδύθηκα ζωντανός ένα τίποτα εισέπραξα
Για σένα άδικος κόπος, για 'μένα ρε τρόπος ζωής
Και πρώτος κανόνας υπαγορεύει να ζεις όταν την άδεια μου καρδιά αγκαλιάζει σκότος
Κι ο νότος καταραμένος τόπος, αμφιλεγόμενη αγάπη
Γίνε επιτέλους λίγο ειλικρινής απέναντι μου, πάψε να μοιάζεις μ' απάτη
Τρύπα στο χάρτη, όλοι στο τίποτα χαμένοι είμαστε κι όλοι μας ψάχνουμε κάτι
Ανοίγει η γης κι ανοίγει το τρίτο μου μάτι
Βλέπω την κόλαση που φοβάσαι τόσο
Κάποτε το 'χα μα τώρα δεν το 'χω σε τίποτα να σκοτώσω
Λυπάμαι πολύ ξέρεις που φάνηκα αδύναμος, δεν κατάφερα να τους σώσω, μα δε γαμιέται;
Εδώ χάνεται ο κόσμος, τι σκατά θέλεις να νιώσω, με δουλεύεις;
Δεν πρόκειται ποτέ να δεις τον κόσμο που γυρεύεις, είναι ψέμα
Ψέμα, είναι ψέμα σαν κι εσένα, ψέμα, ένα ψέμα σαν κι εσένα
Ψέμα, ένα ψέμα σαν κι εσένα