[Hook]

Τα λόγια σου ασυγκίνητα, για αυτό πες μου τι θες
Εδώ πιστεύουμε στα απίθανα για αυτό πες μας τι θες

[Ταφ Λάθος]
[Verse 1]

Ρούχα και όχι δέρμα αλλάζω
Περήφανος επειδή ακόμη μπορώ να γελάσω
Θα αρκεστώ στο ότι τη σκέψη μου έμαθα πια
Πως να συντάσσω χάσω κερδίσω η ψυχραιμία μου ακέραια
Τόσο τόνων χαμηλών που με ρωτάς αν την έκανα
Έμαθα, πως κουκίδα να μην δείχνεις στα πέρατά
Κάθε αναστεναγμός μου στο δέρμα μου έγκαυμα συνέβη
Πες μου τι πέμπτη εποχή που έχεις θαμμένη

Φύγε για να δω αν θα αντέξω
[?]Παλάτι έχει χτιστεί από το δωμάτιο μου έξω
Μυαλό σκοτώνει το συναίσθημα
Η πιο δύσκολη στιγμή όταν με ρωτάει για να διαλέξω
Σειρά μου να παίξω, δεν με φοβίζει ο φόβος μα ο εαυτός μου
Ξέρω, ξέρει, πρέπει πάλι να τον παγιδεύσω, ναι μου αρέσω
Τουλάχιστον για σήμερα

[Hook]
Τα λογία σου ασυγκίνητα, για αυτό πες μου τι θες
Εδώ πιστεύουμε στα απίθανα για αυτό πες μας τι θες

(Γύρισε, γύρισε τον κόσμο)

[Verse 2]
[Ταφ Λάθος]

Βγήκα από το κόμμα ξύπνησα λίγο πιο ξύπνιος
Αρχή κατάθλιψης ο ύπνος
Δεν παίζει ρολό το ποια θα 'ναι τα τέρατα που πολεμάς
Αν έχουν ύψος ή δύναμη ,μονή σημασία έχει το ξίφος
Βρίσκομαι ως συνήθως κρυμμένος απ' το πλήθος
Όπου σκιά βρεθεί θα ψάχνω να βρω να βγω στο ημίφως
Και τι θα έδινες να μοιάζεις με όλους τους ίδιος;
Έπηξα από συμβουλές νομίζω, ήρθε η σειρά μου να είμαι ο φίλος

Κάθε λεπτό και δευτερόλεπτο μετρά
Από εδώ και πέρα μου υποσχέθηκα πως θα με αξιοποιώ σωστά
[?](Η γνώση για) όσες φορές μου μιλά
Το μόνο πράγμα που με χρόνια δεν ξεχνά

Μπαίνω χωρίς να έχω καθόλου κάλυψη
Γη γιγάντων συνάντηση με αποκάλυψη
Λάθος ταυτίσιμα και Icy
Μακριά εσύ, απόπειρα όχι αυτοκτονίας
Μακάρι εσύ, αληθινή μορφή μουσικής άνεσης
[Verse 3]
[Hatemost]

Σήμερα μπήκε η άνοιξη το φούτερ βάζω γυρίζω τον κόσμο
Ένα χαρτί και ένα στυλό πάνω μου περπατάω στον δρόμο
Είναι συνήθεια προπολού έγραφα πάντα ότι βιώνω
Ποτέ δεν γνώρισα προσωπικά τον χρόνο
Δεν αρκούν λίγες ώρες (απ’) την ζωή μου αφιερώνω
Μια καινούργια μέρα αρχίζει αφού μια νύχτα τελειώνω
Σε έχω πέτυχει κέντρο να λογομαχείς με αστυνόμο
Μα αν μια πέτρα αν πεταχτεί δεν παίζει και μεγάλο ρόλο
Παίζει το να ‘σαι δυνατός, να με ακούς να σε καμαρώνω
Έχω το κλειδί, κάθε μέρα το μυαλό σου ξεκλειδώνω
Από τη μια στραβό καίγεται και από την άλλη το σαλιώνω
Και όλο γράφω, και τα λέει και εγώ το καμαρώνω

[Hook]
Τα λόγια σου ασυγκίνητα, για αυτό πες μου τι θες
Εδώ πιστεύουμε στα απίθανα για αυτό πες μας τι θες