[Intro: Rick James]
Look at ya, look at ya, look at ya, look at ya, look at ya
Look at ya, look at ya, look at ya, look at ya, look at ya
Look at ya, look at ya, look at ya, look at ya, look at ya
Look at ya, look at ya, look at ya, look at ya, look at ya

[Verse 1]
Ένα πράγμα να ξέρεις, την πτώση πως δε φοβάμαι
Γι' αυτό κι ελέγχω τα ύψη, όσο ψηλά θέλω το πάμε
Μα δε μ' αρέσει η θεά σας γι' αυτό κάτω το κρατάμε
Γράφω raps με θετικότητα όσο το αρνητικό φιλμ κοιτάνε
Για τις εκπλήξεις, ρακές σβήνω με μπύρα
Κλειστά κόκκινα μάτια γιατί μπαίνουνε σκουπίδια
Είμ' αυτός που 'χεις φάει ώστε το σανό σου να μην τρως
Επιτυχία είναι στην επιτυχία να υπάρχει σεβασμός
Ναι, δε μ' αρέσεις τα μάλα
Με χαμηλά κεφάλι κάνεις βήματα σωστά και δε γλιστράς από τα σάλια
Είμαι στην πάρτη μου έναντια
Για ν' ανεβάζω στάδια
Έψαχνα για αντίπαλο μα χάθηκε στα likes η καλλιτεχνική τους διάρκεια
Είναι υιός, μάσκα και γάντια κράτα απόσταση ασφάλεια
Κράτα απόσταση, ασφάλεια
Ακάρεα
Hip-hop και μούφες, φούστα, παντελόνι
Χαθήκαν οι εποχές που MC ήταν όποιος ήξερε να χώνει
[Chorus: Taf Lathos, (Χρήστος Δημόπουλος)]
Δεν περνάω καλά μ' αυτόν τον ξεπεσμό
Ούτε γελάω μ' αυτά που βλέπω, αδιαφορώ
Ακούω τα λόγια μου για να μην ξεχαστώ
Τώρα που η τέχνη μου είναι κόντρα στον καιρό
Κάνω αυτό που ένιωθα από τη πρώτη μέρα
Ένιωθα την ευθύνη πριν στ' αυτιά σου ν' ακουστώ
Κι αν τα media είναι τ' όπλο, τότε εγώ είμαι η σφαίρα
(Άτιμα πλάσματα αυτά τα ακάρεα)

[Verse 2]
Έχω ένα πρόβλημα όταν λείπεις κι ένα για όποιον λέει είναι αλήτης
Οι μικροί δε με γουστάρουν γιατί σου είπα ότι μου λείπεις
Παρελθόν στα πρωτοβρόχια, με γόνατα στο χώμα
Ψηλέ μου γράφω για έρωτες γιατί για να μ' ακούσεις έτοιμος δεν είσαι ακόμα
Απ' τα εφηβικά μου χρόνια έβλεπα Ανατολή τη Δύση
Κι οι βρυκόλακες γύρω μου με είχαν πείσει
Το 'ριξα στον γιαλό μπας και μ' άλλη μορφή γυρίσει
Κι απ' το να 'μαι το πρόβλημα υποσχέθηκα να 'μαι η λύση
Στα καλά όλα τρέχουνε κοντά
Μα πάντα στη σπηλιά μου έψαχνα να βρω μοναξιά
Μα μου 'λειπε ο ήλιος που 'χα κρύψει στα βουνά
Γι' αυτό και σου 'δειξα τον δρόμο να μας φέρεις ζεστασιά
Την κράτησες για πάρτη σου κι άλλα σημαντικά
Πουλώντας τα στα σκλαβοπάζαρα να πάρεις προσοχή
Ώσπου την εξάντλησες, αχόρταγους ανθρώπους κι απ' το κρύο κι απ' τα συναισθήματα έχουν μαγκωθεί
Δικός σου ο κόσμος
Δικιά μου η Ιθάκη
Αυτό πάντα είχα ανάγκη
Να βγω από τον λαβύρινθο χωρίς το μίτο απ' την Αριάδνη
Να γίνω το στήριγμα για ό,τι από κάτω μου υπάρχει
Φάρος στο λιμάνι
Να πάρω τα χρήματα και να τα κάνω ευχές στο πηγάδι
Φωτιά στο σκοτάδι και πάγο στον Άδη, πανί στο κατάρτι
Ν' ανοίξω φτερά και να δω από ψηλά πιο μικρή την ανάγκη
Να βρω γι' αυτά που 'χω περάσει τον λόγο
Κι οι σκέψεις μου να κάνουν μόκο
Να πάρεις το μπούλο από την οθόνη και να καεί τ' αυτοκίνητο του μπαγλαμά που περνά από το σπίτι μου και διαδίδει τη βλακεία στον κόσμο
Ο λόγος που φτάσαμε εδώ είναι, γλυκοί μου γονείς
Η πίκρα που τρώτε από τα παιδια
Πώς θα σκάσει η Μαρία, Ζουζούνια στο Tablet
Παιχνίδια στη μνήμη και Facebook στα επτά
Στα σχολικά χρόνια θυμάμαι μπερδεύεις την ηλιθιότητα με τη μαγκιά
Και εκεί οι δάσκαλοι αρκούνται πέρα από το μάθημα του υπνωτισμού σε όποιο παιδί δείχνει απόμακρο να πάνε κοντά
Κι έρχονται οι μπάφοι
Λίγο το Hip Hop ή το Trap αποκούμπι
Δε νιώθεις μόνος, το σέβομαι αυτό
Μα δε σέβομαι αυτά που σου λεν' στο τραγούδι
Αφού δε με σέβονται
Η αλήθεια είναι μία
Γυναίκες και χρήμα είναι δύναμη για όποιον αδύναμος είναι και δε θέλει να φαίνεται
[Interlude]
Έχει όμως χώματα
Πρέπει όλα τα πουπουλένια να τα βγάζουμε έξω στο μπαλκόνι και να τα τινά-
Φοβόμαστε μήπως έχουν παραμείνει ακάρεα
Κοίτα...

[Chorus: Taf Lathos, (Χρήστος Δημόπουλος)]
Δεν περνάω καλά μ' αυτόν τον ξεπεσμό
Ούτε γελάω μ' αυτά που βλέπω, αδιαφορώ
Ακούω τα λόγια μου για να μην ξεχαστώ
Τώρα που η τέχνη μου είναι κόντρα στον καιρό
Κάνω αυτό που ένιωθα από τη πρώτη μέρα
Ένιωθα την ευθύνη πριν στ' αυτιά σου ν' ακουστώ
Κι αν τα media είναι το όπλο, τότε εγώ είμαι η σφαίρα
(Άτιμα πλάσματα αυτά τα ακάρεα)
Δεν περνάω καλά μ' αυτόν τον ξεπεσμό
Ούτε γελάω μ' αυτά που βλέπω, αδιαφορώ
Ακούω τα λόγια μου για να μην ξεχαστώ
Τώρα που η τέχνη μου είναι κόντρα στον καιρό
Κάνω αυτό που ένιωθα από τη πρώτη μέρα
Ένιωθα την ευθύνη πριν στ' αυτιά σου ν' ακουστώ
Κι αν τα media είναι το όπλο, τότε εγώ είμαι η σφαίρα
(Άτιμα πλάσματα αυτά τα ακάρεα)

[Outro]
[..]
Παναγιώτης