[Intro: Δήμητρα Γαλάνη]
Μια φορά κι έναν καιρό μες στο κέντρο στην Αθήνα
Ήταν ένα καλό παιδί που έκανε βιτρίνα
Σ' ένα μαγαζί με αφεντικό ένα γέρο
Πως άντεχε εκεί μέσα στ' αλήθεια, δεν το ξέρω
Είχε και δυο γιους σκέτη μοχθηρία
Που να μειώσουν το παιδί δε χάναν ευκαιρία

[Verse 1: Δημήτρης Μεντζέλος]
Μια φορά κι έναν καιρό μες στο κέντρο στην Αθήνα
Ήταν ένα καλό παιδί που έκανε βιτρίνα
Σ' ένα μαγαζί με αφεντικό ένα γέρο
Πώς άντεχε εκεί μέσα στ' αλήθεια, δεν το ξέρω
Είχε και δυο γιους σκέτη μοχθηρία
Που να μειώσουν το παιδί δε χάναν ευκαιρία
Κι ας πούμε εγώ πως ήμουν το παιδί το αναφέρον
Για να 'χει η ιστορία λιγάκι ενδιαφέρον
Σκούπιζα, ξεσκόνιζα, μαγείρευα στιφάδο
Έπλενα τ' αμάξι τους με σπόγγο και με κάδο
Και κάθε μήνα έπεφτε μισθός το ξεροκόμματο
Για να ζήσω έκανα τις νύχτες τον αώματο
Κι ενώ του γέρου έπιπταν στα μούτρα μου τα σάλια
Σκεφτόμουν το λαιμό του σαν καρύδι στην τανάλια
Ακούστηκε ντουντούκα, ήταν ένας τελάλης
Για να μη γίνω κλασσικός, δεν ήτανε ο Γκάλης
[Intrelude: Μιθριδάτης]
"Ακούσατε, ακούσατε, μπορείτε να ραπάρετε
Σε τούτο το διαγωνισμό μέρος πρέπει να πάρετε
Και όποιου από 'σας μας αρέσουνε τα μούτρα
Να μάθει στην πριγκίπισσα όλο το Kamasutra"

[Chorus: Δήμητρα Γαλάνη]
Φτωχό πλην όμως τίμιο σταχτοραπερόνι
Μια καλή νεράιδα με θαύμα σε γλιτώνει

[Verse 2: Δημήτρης Μεντζέλος]
The fata and the tsoglans χωρίς καιρό να χάσουν
Χιπχοπικό εξοπλισμό έτρεξαν να νοικιάσουν
Κουκουλίδια και σκουφιά, φουφούλα, παντελόνια
Κι απ' τη μια στιγμή στην άλλη μου ντυθήκαν ραπερόνια
Κι εγώ T-shirt Lefkada και τρύπιο παντελόνι
Έμεινα να σφυρηλατώ πέταλο στο αμμώνι
Να 'ρθώ τους λέω να πω κι εγώ τραγούδι που ριμάρει
Μα αυτοί τρελά γελώντας με κλείσαν στο κελάρι
Κι έτσι όπως καθάριζα τον κύριο Κακουλίδη
Κάτι σαν μια λάμψη μου πετάει το βουρτσίδι
Μετά τη νέα Λάμψακο που μού 'φυγε η τύφλα
Μαύρη είδα νεράιδα σαν την Queen Latifah
Μου φοράν χρυσό Kangoli, τσουρέκι αλυσίδα
Και στο χέρι το μικρόφωνο του βασιλιά του Μίδα
Βίδωσε στ' αυτί μου σκουλαρίκι με διαμάντι
Και μου χάρισε Vocoder για να μοιάζω με το Δάντη
Μου φόρεσε στο πόδι Adidas αυθεντικό
Κι έκανε το πατίνι μου κίτρινο πορσικό
Μου λέει "Ανέβα στη σκηνή και δώσ' τα όλα τώρα
Μα φύγε πριν κουκίσει η δωδέκατη η ώρα"
[Chorus: Δήμητρα Γαλάνη]
Φτωχό πλην όμως τίμιο σταχτοραπερόνι
Μια καλή νεράιδα με θαύμα σε γλιτώνει

[Verse 3: Δημήτρης Μεντζέλος]
Ήταν κατά τις 11:00 που ανέβηκα στην πίστα
Κι ήμουν ο τελευταίος MC μέσα στη λίστα
Από κάτω το κοινό άρχισε να παρακμάζει
Και η πριγκιπογκόμενα είχε αρχίσει να νυστάζει
Πήρα το μικρόφωνο κι η φωνή μου τους προστάζει
"Τα χέρια στον αέρα σαν να μη σας νοιάζει"
Το πλήθος τότε άρχισε τις ζητωκραυγές
Κι η πριγκιπέσσα εξέπεμπε κόκκινες καρδιές
Μα λίγο πριν τελειώσω ακούστηκε ο Big Bess
Να ξεκινάει να χτυπά προς 12 φορές
Το Adidas απ' τη φούρια έμεινε για πάντα πίσω
Κι η πρινσέσσα με λυγμούς φώναζε "Γύρνα πίσω"
Η 924 αν έμενα λιγάκι
Πατίνι θα γινότανε το Kangol μου ψαθάκι
Μα η πριγκιποπούρσναχ που τά 'βλεπε όλα ρόδινα
Όργωσε την Αθήνα να ταιριάξει το υπόδημα
Ήρθε απ' το μαγαζί που δούλευα κι εγώ
Και ταίριαξε το Adida στου αφεντικού το γιο
Το κέρατό μου μέσα! Πάλι ατυχία!
Και ζήσανε αυτοί καλά κι εγώ πουλώ λαχεία
[Chorus: Δήμητρα Γαλάνη]
Φτωχό πλην όμως τίμιο σταχτοραπερόνι
Μια καλή νεράιδα με θαύμα σε γλιτώνει