Η μοίρα φέρθηκε σκληρά στον καλό μας θείο
Τον πήρε στον Αχέρωντα του θάνατου το πλοίο
Κι ήταν άγιος άνθρωπος, ένα κομμάτι μάλαμα
Ας του πω μια καληνύχτα σαν τον Σωκράτη Μάλαμα
Θυμάσαι πού 'μασταν μικρά κι ερχότανε στο σπίτι
Και έχυνε το ουίσκι του μπαμπά στο νεροχύτη?
Τον παραπλήγα τον μπαμπά, όλοι τον λέγαν πότη
Κι έβγαλε ένα βράδυ στη λεκάνη το συκώτι
Κι όταν πέθανε εκείνος το θείο είχαμε πατέρα
Κι έκανε τα βράδια παρέα στη μητέρα
Θυμάσαι το ταψί με αχινούς που είχες πατήσει?
Τα αγκάθια για να βγάλει ο θείος είχε σαπίσει
Θυμάσαι που είχες φάει την κούνια στο κρανίο?
Ο θείος με έτρεχε μετά στο νοσοκομείο
Που τελειώσαμε και οι δύο το σχολείο με δεκάξι
Και πήρε και στους δύο ένα ακριβό αμάξι
Και τότε που η Μαίρη μου είχε γκαστρωθεί
Η έκτρωση απ' τον θείο είχε πληρωθεί
Αχ, τώρα μας έμεινε η κληρονομία
Μωρέ, ας ζούσε και ας μην παίρναμε μία
Είχε τόσο χρήμα και ήταν άνθρωπος απλός
Τι να τα κάνεις τα λεφτά? Ας ήταν ζωντανός

Μ' έριξε ο θείος, η παλιοκουφάλα
Πάνω στο φερετράκι του θα πάω να παίξω μπάλα
Καλά, δε ντρέπεσαι λιγάκι? Είναι πεθαμένος
Δεν ξέρω τι μου λες, για μένα ήταν ξένος
Αλλά τι θα πεις εσύ που σ' τά 'χει αφήσει όλα?
Τώρα παραλογίζεσαι, είσαι υπερβόλα
Υπερβόλα?
Υπερβόλα
Θα προσβάλω την διαθήκη
Αφού τα είχε χάσει τελευταία το καθίκι
Εσύ έλεγες μας στάθηκε σαν νά 'τανε πατέρας
Αφού μεθούσε κάθε βράδυ τον πατέρα μας το τέρας
Για να σύρει τη μαμά στις ανώμαλες του ορέξεις
Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι λες αυτές τις λέξεις
Για μένα ήταν δίκαιη αυτή η μοιρασιά
Ε, βέβαια!
Τι, επειδή μου άφησε το κτήμα στην Χασιά?
Στη Χασιά? Σου άφησε όλο το λεκανοπέδιο
Εμένα ένα στρέμμα κι αυτό είναι ναρκοπέδιο
Μην πω για την BMW
Μού 'θελε και BMW για να την αφήσει ο βλάχος σε εσένα τον λεμέ
Ναι, γιατί ήμουνα εντάξει, δεν τον ταλαιπωρούσα
Ξημέρωμα στα αυτόφωρα δεν τον τραβολογούσα
Ούτε έκτρωση μου πλήρωσε ποτέ για καμιά τσούλα
Αφού δεν είχες γκόμενες ποτέ σου, μωρή λούλα
Και τη γυνή που πήρες, ο θείος σ' την προξένεψε
Τη συμπαθούσε τόσο, δε σε παραξένεψε
Αυτός την είχε πάρει πριν σ' την πασάρει
Γουρούνι στο σακί ο ανηψιός του να μην πάρει
Πρόσεχε τα λόγια σου που λέει και το ταμπού
Ας πρόσεχε τη μοιρασιά η γριά ντου ντου
Μωρέ, ήταν ο πιο ξηγημένος μες την πιάτσα
Στη πιάτσα τέτοια φάτσα τη λέν' Αρτέμη Μάτσα
Αν σου χώσω καμιά μπάτσα δε θά 'χεις τέτοιο ύφος
Ξύπνα, ρε γελοίε, ήταν τοκογλύφος!
Τώρα δεν κατάλαβα, ποιο είν' το πρόβλημα σου?
Το πρόβλημα είσαι 'σύ, χαϊδεμένο της μαμάς σου!
Βρε, άι στο διάολο, φύγε από 'δώ!
Μη μ' ακουμπάς!
Άντε φύγε, ρε βλαμμένε!
Είπα, μη μ' ακουμπάς!
Τι ζόρι τραβάς και μ' ακουμπάς, ρε μάπα?
Κάνε πίσω, ρε πούστη, θα σου κατεβάσω τη μάπα
Ρε, α γαμήσου, πήγαινε πιο πέρα
Τσαμπουκά σε μένα?
Θα σε πνίξω, μωρή λέρα!
Θα σε σκοτώσω!
Έι, τον αδερφό σου?
Άσε κάτω το όπλο
Κάνε πίσω για καλό σου
Κάν' το!
Μη με πιέζεις!
Κάν' το για τα λεφτά!
Θες να πεις πως τα λεφτά μου πήραν τα μυαλά?
Τι άλλο θέλεις να σκεφτώ με το όπλο σου στην μύτη?
Πως κάποτε είχα αδερφό?
Και τώρα έναν αλήτη
Ε, πες το, ρε
Ναι, είσαι αλήτης!
Ο αδερφός μου είναι αλήτης
Πες το να σ' ακούσω, ρε!
Είσαι αλήτης, ρε!
Πες το αν τολμάς!
Είσαι αλήτης!
Είναι αλήτης ο αδερφός σου?
Το χρήμα βλάπτει σοβαρά
Δες το καθαρά, την υγεία σου