[Verse 1: Δημήτρης Μεντζέλος]
Είμαι άντρα και το κέφι μου θα κάνω
Και θα ρίξω (παφ) και μια μπάτσα παραπάνω
Τι 'ναι τούτες οι γυναίκες σου βγάζουνε τη πίστη
Παράπονο και γκρίνια ...πω ρε πίστη
Είχα γίνει ο πατάτας χθες στον καναπέ
Κι είχα βάλει τη γυναίκα να μου σιάξει ένα μεζέ
Στη τελιόραση μπαλέτο, όχι τα μπολσόι
Μπάλα, πως το λένε, Ζιντάν, Βαν Νίστελροϊ
Με το που σουράει για τη σέντρα ο Κολίνας
Μου φωνάζει «Έλα Γιώργη, τρέχει ο σωλήνας»
Λες και το κάνει επίτηδες μη με δει να κάτσω
Της λέω φερμουάρ και φέρε κάνα νάτσο
Διαλογίσου στη γωνιά σαν να 'σαι σαολίς
Και κάνε τη ντουπέκα όσο βλέπω Τσάμπιο λις
Είχε Βρεντεβρέμη, έπαιζε μ' Αστο Βίλα
Ας στο διάτανο λοιπόν κάθε φορά τσαντίλα
Λέει «Που 'ναι αυτός που γνώρισα στη Πιάτσα Ντι Σπάνια
Τώρα στη φανέλα σου αράζουν δυο λαζάνια»
Άκου ρε προσβόλα για τη φανέλα μου το γούρι
Που φόραγα μεγάλε στις βολές Καμπούρη
«Ξουρίσου» μου λέει «Τρίβω στη μάπα σου κρεμμύδι»
Της λέω «Savage look...δεν είμαι σαν τον Χαιτίδη»
Μια που λέω Χαιτίδη, έχω μια τρύπια κάλτσα
Την έχω για το σπίτι και της ξινίζει η φάτσα
Σπίτι είμαι με σώβρακο κι αυτή με νεγκλιζέ
Τι κάλτσα να φοράω, γκαζέ μερσεριζέ
Στο θεό σου όταν σου 'ρθει δεν την αμολάς
Ανθρώπινο δεν είναι μου λέει «Ε, είσαι γυφταρμάς»
Ρεύομαι καυγάς «Μωρή, ξεκόλλα»
Στην Κίνα αν δε ρευτείς το θεωρούν προσβόλα
Μου λέει «Κόφ' τα νύχια του κόνδορα απ' τα πόδια»
Τα 'χω για τη δουλειά να γυμνώνω τα καλώδια
Μα πως θέλει να 'μια, σα τα πρώτα χρόνια
Απαιτάω τη δροτσίλα μου να έχει για κολόνια
[Chorus: Φανή Αβραμίδου]
Όταν γνωριστήκαμε ήσουν ευγενής
Ένας Λόρδος Μπάιρον, ένας ποιητής
Τώρα όμως αγάπη μου, νιώθεις ασφαλής
Όλο αδιαφορείς, με παραμελείς
Όλοι οι άντρες είστε ίδιοι, μια φωτοτυπία
Ο δεσμός σας φαίνεται, σκέτη αγγαρεία
Όλοι οι άντρες είστε ίδιοι, είστε μία ράτσα
Γιατί όλα τα γουρούνια, έχουν ίδια φάτσα

[Verse 2: Μιθριδάτης]
Και μένα η δικιά μου, είναι φωνακλού
Θέλει να μια πάντα σαν το πρώτο ραντεβού
Πάμε για καφέ, καλή ώρα όπως εμείς
Ανοίγω να διαβάσω αθλητική εφημερίς
Μόλις αφοσιώνομαι στου Γεωργίου τη στήλη
Με βάζει να διανύσω το πράσινο μίλι
«Δε μου μιλάς, δε μου δίνεις σημασία
Μια φορά με βγάζεις έξω»... Τέτοια άνευ ουσία
Τις λέω «δε σε πήγα να δεις το aviator
Και 'γω γύρισα σπίτι να δω το terminator»
Γυναίκες φιλαράκο μου κι όσο περνάν τα χρόνια
Και στο κρεβάτι ακόμα στα κάνουνε πεπόνια
Στην αρχή πριν να το κάνουμε, μύριζα Camay
Τώρα βαρβατίλα και μου λέει «Δε...»
Άσε που μου θέλει χάδια και φιλιά
Και το κατάρτι πια δε θέλει προκαταρτικά
Τώρα είμαι ψεκάστε-σκουπίστε, that's all folks
Που λέει το γουρουνάκι της Warner Brots
Καινούρια μόδα τώρα, γυναικείος οργασμός
Εγώ ήξερα τελείωνα...και μετά σκασμός
Τώρα γκρινιλίκι... «Δε μ’ ικανοποιείς
Είσαι εγωιστής γυρνάς πλευρό να κοιμηθείς»
Παλιότερα στον έρωτα ήμουν ασκητής
Τώρα πια στη σχέση είμαι δωρητής
Οργάνου, χα για να γίνω διευκρίνα
Τι είπες πριν για το ρέψιμο στη Κίνα
Όλο μου λέει «Με θεωρείς δεδομένη »
Αφού έχω δέσει γαιδαράκο τώρα τι περιμένει
Λέει δε τη διεκδικώ και δε τη φλερτάρω
Της λέω «(χα) Μη φας το βράδυ σου ‘χω γλάρο»
Χαχαχαχαχα...ε, καλό
Χαχαχαχαχα...και γαμώ
Δε γουστάρουνε τους άντρες πια αυθεντικούς
Φταίει η τηλεόραση, γέμισε κουνιστούς
[Chorus: Φανή Αβραμίδου]
Όταν γνωριστήκαμε ήσουν ευγενής
Ένας Λόρδος Μπάιρον, ένας ποιητής
Τώρα όμως, αγάπη μου, νιώθεις ασφαλής
Όλο αδιαφορείς, με παραμελείς
Όλοι οι άντρες είστε ίδιοι, μια φωτοτυπία
Ο δεσμός σας φαίνεται, σκέτη αγγαρεία
Όλοι οι άντρες είστε ίδιοι, είστε μία ράτσα
Γιατί όλα τα γουρούνια, έχουν ίδια φάτσα