[Verse 1]
Έφτασε ο Μάιος εμπρός βήμα ταχύ
Κορμάρες να πετάξουμε γυμνές στην εξοχή
Μα τώρα που κοιτάζομαι μπροστά εις τον καθρέφτη
Βλέπω κάτι τραγικό, το ηθικό μου πέφτει (χαλια)
Κάπου τα χα δει θυμάμαι με σουσάμι
Ήτανε στο φούρνο τα πουλούσαν με το δράμι
Λαχταριστά ψωμάκια ζεστά και τραγανά
Μα πάνω στην κορμάρα μου φαντάζαν τραγικά
Για να γλυτώσω φίλε απ' αυτόν τον πανικό
Ξανά στο γυμναστήριο σε πρόγραμμα γοργό
Όταν μπήκα μέσα με ύφος Ηρακλή
Και με το μαλλί του Βιντιάδη Μεγακλή
Τα άτομα τα παίξαν, τ' άτομα ψαρώσαν
Και αμέσως πιο πολλά βάρητα σηκώσαν
Γιατί ήμουν ένας σφίχτης νιντζάτος τρομερός
Το γυμναστήριο είναι ένας χώρος ιερός
Η γυμνάστρια σαν ήρθε η σούπερ ύπερ γκόμενα
Άκουσα απ' αυτήν τα εξής λεγόμενα:

"Καλή σας μέρα κύριε, ήρθατε να γραφτείτε
Μα το κορμί σας για να δω θα πρέπει να γδυθείτε"
Και γδύθηκε ο παίδαρος για ν’ αναπτερωθεί
Μα με το πρώτο λίκνισμα είχα ξελιγωθεί

Και εγώ με μια άνεση θα παίξω με τα χέρια
Στήθος, πόδια, πλάτη, θα καταπιώ μαχαίρια
Γιατί είμαι ο Σβαρτζενέγκερ, γιατί είμαι ο Σιλβέστρος
Και τρώω τον τουιτισμό γιατί είμαι ένας μαέστρος
Σαν μπήκα μες στην αίθουσα τα μπράτσα μου να σφίξω
Μόλις κοίταξα καλά μου ήρθε ευθύς να βήξω
Και πήρα καραμέλα, το φίλο του ψαρά
Γιατί μπροστά μου είδα το φίλο Μιθριδά ("Αν ει!")
"Τι κάνεις εδώ πέρα;" του είπα με τρομάρα
"Ήρθα να γυμνάσω..."
[Chorus]
Την Απολλώνια κορμάρα
Τι κορμάρα είναι αυτή;
Την Απολλώνια κορμάρα
Αχ θα πάω ν' αυτοκτονή…!

Την Απολλώνια κορμάρα
Δεν έχει ούτε μπιμπίκια!
Την Απολλώνια κορμάρα
Διαθέτει και ποντίκια!

Το ξέρω ότι είσαι σφιχτής, το ξέρω ότι είσαι strong
Και τραβάς τα ζόρια άμα λάχει all night long

[Verse 2]
Κι εγώ είμαι ένας σφιχτής με τέλειο κορμί
Τραβώ την τροχαλία με δύναμη και ορμή
Όλοι μες το gym τους μύες μου χαζεύουν
Και από τη λύπη τους τσάρλεστον χορεύουν
Γιατί είμαι ο καλύτερος και έχω και γραμμώσεις
Αγόρασα καμπριολέ πληρώνω και τις δόσεις
Κι έχω κάμποσες ξανθιές που όλο για 'μένα κλαίνε
Χαϊδεύοντας το στήθος μου συνέχεια μου λένε
"Αγόρι μου, η κορμάρα σου με έκανε κουρέλι
Θα ανέβω στο τραπέζι να χορέψω τσιφτετέλι
Μανάρι μου, στολίδι μου, λεβέντη μου κι αλήτη
Άσε με να σου κόψω τις τρίχες απ’ τη μύτη"
Τα κορίτσια με ποθούν κι εγώ όλο τους τάζω
Γιατί έχω προσόντα σαν το Σπύρο τον Μπουρνάζο
Τραβώ τα ζοριλίκια για πέντε-έξι ώρες
Και όλοι οι τριγύρω κοιμούνται σε αιώρες
Ο τσεκερε-Τσαμ-Τσουμ-Τσίμπλερ μύγα είναι μπροστά μου
Σηκώνω και κιλά που δεν αντέχουν τα οστά μου
Κουτιά οι πρωτεΐνες που καταναλώνω
Το health of the body το αναστηλώνω
Κι έτσι εδώ που βρίσκομαι και χτίζω το κορμί
Μα όχι με μπετά, ωσάν το μπετατζή
Θα γίνω υποψήφιος και φίλε μη γελάς
Εμένα θα εκλέξουνε για Μίστερ της Ελλάς
-Αλήθεια Μιθριδάτη;
-Ησύχασε, μωρό μου
Εσένα δε σ’ αφήνω, μα έχω το σκοπό μου
Γιατί είμαι ένα σώμα με μύωνες γεμάτο
Τις πόζες σαν αρχίσω θα πέσουν όλοι κάτω
Θα βγαίνω σε περιοδικά, θα σφίγγω ποντικάρες
Να λιώνουν σα με βλέπουν όλες οι γυναικάρες
Θα γίνω Λου Φερίνιο με το μακρύ μαλλί
Και ας μην έχω τίποτα μέσα στην κεφαλή
Τώρα που με άκουσες, τα ζοριλίκια βάρα
Θα κάνω σα γλυπτό...
[Chorus]
Την Απολλώνια κορμάρα
Τι κορμάρα είναι αυτή;
Την Απολλώνια κορμάρα
Αχ θα πάω ν' αυτοκτονή…!

Την Απολλώνια κορμάρα
Δεν έχει ούτε μπιμπίκια!
Την Απολλώνια κορμάρα
Διαθέτει και ποντίκια!

Το ξέρω ότι είσαι σφιχτής, το ξέρω ότι είσαι strong
Και τραβάς τα ζόρια άμα λάχει all night long

[Outro]
Μίστερ Σφίχτερμαν (τράβα)(x3)
Άι'μ δε Σφίχτερμαν (τρα-τρα-τράβα?)

Μα ποιος είσαι ρε μεγάλε; Ο Σίνης ο Πιτυοκάμπτης;