[Intro]
Διαταραχή προσωπικότητας
Διαταραχή προσωπικότητας
Διαταραχή
Διαταραχή
Προσωπικότητας

[Verse 1: Μιθριδάτης]
Ξύπνησα και σήμερα στραβά εις το κρεβάτι
Τη νύχτα στριφογύρναγα, δεν έκλεισα το μάτι
Τραβάω τα σκεπάσματα πού 'χουν βρύα και λειχήνες
Στ' αλήθεια δε μ' αρέσουνε οι υγροί οι μήνες
Καθώς λοιπόν σηκώθηκα μπουκάρει μια αρκούδα
Θα ήτο πολική, είχε χιονίστρες στη μουσούδα
Ξεδίπλωσε μαστίγιο κι αμέσως βίτσα βέργα
Εγώ όμως δεν έμεινα με σταυρωμένα χέρια
Είχα στη πιτζάμα μου το μαγικό λυχνάρι
Ξεπρόβαλε το τζίνι να εκπληρώσει χάρη
Τ' αρκούδι εξατμίστηκε παρέα με το τζίνι
Και φόρεσα τις κάλτσες με το Μίκυ και τη Μίνι
Μπήκα στο λουτρό με τη τσίμπλα μες στο μάτι
Κι αμέσως μπεκερεμπάνισα το φίλο Μιθριδάτη
Αλήθεια σας το λέγω και μη με λέτε ψεύτη
Καθόμουνα και μίλαγα στου μπάνιου τον καθρέφτη
Πλένω μούτρα, δόντια, μύτη, αράζω και στο θρόνο
Σχολή δεν έχω σήμερα γι' αυτό έχω το χρόνο
Να κατέβω στο κέντρο να δω κάνα δισκάκι
Είχα καιρό να πάρω κανένα χιπχοπάκι
Έβαλα το φούτερ από κάτω πάντα Luniz
I got five ριάλια on it όπως λένε οι Χαλούμιζ
Κρεμάω το μομπάιλ επάνω στο μπουφάν
Πατάω πιν κοντέ και μου γράφει "γιο μι μαν"
Βγήκα από το homie να βρω κάνα ταξάκι
Που νά 'χει απαραίτητα το πράσινο δεντράκι
Το βρήκα και μπήκα και ύστερα βγήκα
Και έδωσα σε κέρματα την ακριβή τιμή
Γιατί άμα θέλω ρέστα [?]
Λοιπόν σας ξαναβλέπω, περίπτερα γλυκά μου
Έχετε ζώνες, γάντια κι όλα τα υλικά μου
Και περιοδικά με βυζιά χωρίς το τέλος
Βυζιά βυζιά βυζιά και στη μέση ο Μεντζέλος
Ο Μεντζέλος μα κι εγώ και να ο Πρυτανίνο
Το σιντί μας προσφορά τώρα μες στο μαγκαζίνο
Πού 'ναι το τιραμόλα, πού 'ναι το σεραφίνο
Δε με λένε Σταύρο και ούτε Μπουτολίνο
Γρήγορα την έπραξα να ψάξω τα δισκίλια
Σαν κάθε απροσάρμοστο που έχει δισκοφίλια
Πρωτίστως τα βινύλια μα ξάφνου...
Καταλάβατε ή να κάνω και κα-
Τί, πώς? Θα έχω εφιάλτες
Σκέφτηκα μα ξάφνου είχα οφθαλμαπάτες
Εκεί λοιπόν που καθόμουνα και κοίταζα
Τα χιπχόπουν και σιντί
Αισθάνθηκα δίπλα κάποιον να πλησιάζει
Κι ένιωθα τις κινήσεις μου όλες να τις χλευάζει
Γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω μια μορφή
Αντί για προσωπείο είχε ένα σκουφί
Τα ρούχα που εφόραγε ήτανε σούπερ μάρκα
Μα μέσα από αυτά, ούτε κόκκαλα ούτε σάρκα
Θα ήτο κάνα πνεύμα μα θά 'χε και ελάττωμα
Γιατί το παντελόνι του σερνότανε στο πάτωμα
Και κάτω απ' το πλεκτό του σκουφακίου
Ακούω τη φωνή του ατομακίου
Εσύ δεν είσαι...?
Ναι!
Εγώ είμαι λοιπόν ο μέρκερε-Μιθριδά
Που θα γίνω ο Σεβάχ ο Θαλασσινός
Σκληροπυρηνικός, [?]
Που θα γίνω εγώ αυτός
Πώς? Δεν είμαι ικανός
Νανανανανανανα, δεν έχεις δίκιο, φίλε
Γιατί φέρνω την αηδία
Κι αν θέλω να χαθώ θα βγω με τη Μαρία
Μα το Δία, το λουρί του ζουρλομανδύα
Να πληρώσω το σιντί για να βγάλω την ταινία
Το χάπι μου το παίρνω στις δώδεκα παρά
Φιλαράκο, στην ουρά
[Hook: Μιθριδάτης]
Περιμένω στην ουρά να φάω το συσσίτειο
Δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο
Περιμένω στην ουρά να φάω το συσσίτειο
Δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο
Περιμένω στην ουρά να φάω το συσσίτειο
Δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο
Περιμένω στην ουρά να φάω το συσσίτειο
Δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο

[Interlude]
Go ahead, scratch me!

[Hook: Μιθριδάτης]
Περιμένω στη στάση να φάω το συσσίτειο
Δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο
Περιμένω στην τράπεζα να φάω το συσσίτειο
Δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο
Περιμένω στο φαστφούντ να φάω το συσσίτειο
Δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο
Περιμένω στο κλαμπ να φάω το συσσίτειο
Δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο