[Skit]
[*Ρέψιμο*]
Ωραία, ε
Ναι, ακουγόμαστε τώρα
Βράδια ποίησης
Ο τίτλος? Η αμνησία
Πολύ ωραίο μαγαζί

Εγώ παλιά θυμόμουνα, ποτέ μου δεν ξεχνούσα
Κι όποιος θα με πείραζε δεν τον συγχωρούσα
Μα τώρα όλα αλλάξανε, δεν ξέρω τι έχω πάθει
Και με τους γνωστούς μου όλο κάνω λάθη
Κανέναν δεν γνωρίζω, λες και είμαι ένα στραβό
Στης λήθης το ποτάμι εγώ θα κοιμηθώ
Περνάω από μπροστά από όλους τους γνωστούς
Δεν δίνω σημασία, στα μάτια έχω ιστούς
Δεν το κάνω επίτηδες αν δεν τους μιλάω
Έχω να τους δω καιρό και τους προσπερνάω
Γιατρέ Αλεξανδρή, δεν σε είδα απ' την αρχή
Άλλαξες πολύ, τώρα σε λένε Δόκτορ Δρι
Αν ει!
Ωχ, Πρύτανη, εσύ είσαι? Έγινες γουλί?
Εγώ πάντα νόμιζα πως είχες afro μαλλί
Καλέ, βλέπω έναν άγνωστο επάνω στο μπαλκόνι
Ξύρισε το σαγόνι και μοιάζει με πεπόνι
Ποιός να είναι άραγε? Να είναι ο Μιθριδά?
Ποτέ δεν το έμαθα το όνομα καλά
Νομίζω εσείς πως είστε ο Μεντζέλο
Δεν σας κατάλαβα, φοράτε το καπέλο
Τι κακό είναι αυτό? Εμένα μου έχει πια
Ο άλλος για να θυμηθώ κοντεύει να γερά
Θα νομίζετε, καλέ, πως το κάνω εσκεμέ
Ελάτε λίγο στην θέση μου, σκεφτείτε με και εμέ
Η μνήμη μου διακατέχει μια τρελή αναισθησία
Κάντε μια θυσία, μην δίνετε σημασία
Είμαι σε αφασία
Λέτε να έχω αμνησία?
Μπράβο
Πολύ καλό
Εντάξει, προς θεού
Φίλε μου, είσαι πρώτο γονέα
Κι αν δεν έχεις κουλτούρα μια
Μεγάλε, αφού εγώ, ξέρεις, ακούω αλλά πράγματα