Ξεφυσούσα πάνω κάτω έξω από το μαιευτήρι
Το στομάχι μου στριφτόπιτα σωστό μαρτύρι!
Μέχρι να 'ρθει η νοσοκόμα μου 'χε φύγει το κακό
Και είπε κύριε το παιδί σας είναι θηλυκό

Ήσουν το ποιο όμορφο κορίτσι του πλανήτη
Αφού είχες του μπαμπά σου το πιγούνι και τη μύτη
Την πρώτη σου λεξούλα την θυμάμαι σαν και χτε
Λύγισες την γλώσσα και μου είπες "doctor dre"

Μες το μπιμπερό με τον Μίκυ που σου πείρα
Η μαμά σου είχε γάλα κ' έβαλα εγώ forty μπύρα
Και στον μουσαμά σου που 'κανες το πρώτο βήμα
Σε μάθαινα να κανείς ελικόπτερο και κύμα!

Στο σχολείο το θυμάμαι το πρώτο σου το ποίημα :
«είμαι η κόρη του Μεντζέλου και μιλώ μόνο με ρίμα»
Τώρα που μεγάλωσες κ είσαι 9 χρονώ
Τι να σου διδάξω τι πρέπει να σου πω;

Ποιος είμαι όμως μικρή μου, ο ΔΜ απ' τα ημι
Δεν έχω το μυαλό και την σπουδή καθηγητή!
Τι συμβουλές ν ακούσεις από μπαμπά απείθαρχο
Τι να σου πουν κι άλλοι που 'ναι μόνιμα σε λήθαργο;

Η ζωή είναι μια πιατέλα γεμάτη λιχουδιές
Μην κοιτάς τι τρων' οι γύρω, διάλεξε εσύ τι θες
Να διαβάζεις τα βιβλία δίπλα σου θα είναι πάντα
Έχε όμως τα κόμικς μες την σχολική σου τσάντα
-Κι αν πάω ποτέ αδιάβαστη γιατί όλη μέρα παίζω;
-Τότε κρύψου στην τουαλέτα και κάνε τον Κινέζο
-Τηλεόραση να βλέπω;
- Daughter, please. Αξίζει μοναχά όταν βγαίνουν τα Ημίζ
- Κι αν κανένα αγοράκι ποτέ μου αγαπήσω;
- Φέρ' τονα στο σπίτι και θα τον συγυρίσω

ΜΠΑΜΠΑ ΜΠΑΜΠΑ ΧΑΖΟΜΠΑΜΠΑΑΑΑ...
ΜΠΑΜΠΑ ΜΠΑΜΠΑ ΧΑΖΟΜΠΑΜΠΑΑΑΑ...

Ναι μωρό μου ο μπαμπάς σου θα 'ναι πάντα εδώ για 'σένα
Και όλα αυτά που λένε, τα γνωστά και τετριμμένα
Σε λίγο θα μου φέρνεις σορό αρσενικούς!
Θα φέρεις κάνα ράπερ ή μόνο λαϊκούς;

Μου λες «για το μέλλον μην ανησυχείς μπαμπά»
Μα κάθε βράδυ κατεβάζω την κάβα του Καμπα!
Θα γίνεις αρχιτέκτονας να μου σχεδιάζεις τοίχους;
Η σαν τον μπαμπά σου θα γράφεις μόνο στίχους;

Δίπλα σου θα είμαι ότι απόφαση κι αν πάρεις
Να ραπάρεις να σκρατσάρεις ή να γκραφιτάρεις
Τζάμπα ανησυχώ; Δεν είμαι λες σωστός;
Απλά συχνά φοβάμαι μη μου βγεις πολιτικός

Γιατί σε ρώτησα που πήγε το cd του D.O.C
Και μου λες «για την εξωτερική πολιτική»
Δεν μου πες πως το χάρισες σε 'κείνον τον Ανδρέα
Τον συμμαθητή σου που κάνετε παρέα!
Μην παίρνεις από ξένους καραμέλες και γλυκά
Και δεν σου λέω «δεν μετράν'» αφού μετράνε τα λεφτά
Ν αγαπάς τους ανθρώπους και ας σε βλάψουνε και σένα
Να προσεχείς και λιγάκι τα ζωάκια τα καημένα

-Χαλάρωσε λιγάκι απ' το άγχος ρε μπαμπάκο
Πάρε για παράδειγμα τον θείο τον Κωστάκο
Αχ τώρα θυμήθηκα δεν σου είπα κάτι
Θέλω σκουλαρίκι σαν τον θείο Μιθριδάτη

Και εγώ θα σ' αγαπάω ότι και να γίνει
Τώρα πέσε το ευρώ γιατί ταπί έχω μείνει

ΜΠΑΜΠΑ ΜΠΑΜΠΑ ΧΑΖΟΜΠΑΜΠΑ!
ΜΠΑΜΠΑ ΜΠΑΜΠΑ ΧΑΖΟΜΠΑΜΠΑ!
ΜΠΑΜΠΑ ΜΠΑΜΠΑ ΧΑΖΟΜΠΑΜΠΑ!
ΜΠΑΜΠΑ ΜΠΑΜΠΑ ΧΑΖΟΜΠΑΜΠΑ!