[Skit: İsmet Özel]
Ne gümüş bir çocukluk ölümün mavi cinleri
Uykusunda bıraktığı saçlarındaki yangın
O balçıkla beslenen saçlarındaki yangın
Ona doğru uzanınca akşamın kanlı eli
Sönmüş ateşlerini öptü tapınağımın
Ona cinleri sığındıran ay korkusudur
Ne gümüş bir çocukluk ölüler gibi sağlam
Ölüler gibi soyunmuş artık korkularından
Ya güneş ya da morluk onu ben yağmurladım
Takvimlere kinle baktığı zamansızlık içinde
Telki de yumuşak tüylerini öptü akşamın
Ya da oğlaklar sığınıyor çiçekliğine