[Verse 1: Ε.Π.]
Συνεχώς μπλεγμένος μέσα σε γραμμές
Γράφω θάνατο σε 10 εντολές, αυτό που θες
Από που ήρθα και που πάω δε μου λες, από το χθες
Το σήμερα που δε θες, το αίμα τρέχει από πληγές
Έχει πανσέληνο κι απόψε μου λες
Εδώ σε βρήκα να πετάς αλάτι μες σε πληγές
Σα μαριονέτα δεμένο σου λένε κάνε ό,τι θες
Όταν σε χρειαστούν τα δρώμενα πατάω ότι δε θες
Σου κάνουν, ένας καθρέφτης που μιλάει υπεκφυγές
Κι ένας θάνατος να σου γελά τελευταίες στιγμές
Χτυπά κουδούνι, ποιος να είναι; Μη φοβάσαι σε φυλάνε
Φακέλωσαν τα πάθη σου και τώρα τα πουλάνε
Ξέρουν το μυστικό της ζωής
Μα 'συ σε όλο αυτό είσαι απλά ένας παρατηρητής
Ο τηλεθεατής, τον εαυτό σου θα σιχαθείς στην εποχή της ντροπής
Ο ταξιδιώτης

[Verse 2: Kako]
Φέτος χτυπάμε στη γη σας
Ένα χειμώνα ακόμα αντέχω για να 'μαι μαζί σας
Κι άμα σκοτώσω τους MCs σας, αυτό είναι τιμή σας
MCs ακούνε το ραπ μας κι όλο στραβώνουν σαν τον πύργο της Πίζας
Χέρια με αίμα στην πρίζα
Είμαστε χρόνια εδώ χαλάμε τη μούφα σας μπίζνα
Μυρίζουν κρίνα όσο γεμίζει με μπάτσους η Αθήνα
Θερίζει πείνα, φραπές, ρατσισμός, κλαρίνα
Συνδεμένοι με Κίνα
Προβληματίζονται βαθιά στη πισίνα
Κρύψαν το πτώμα τους βαθιά στον καυστήρα, χρόνια στη γύρα
Ένας ταρίφας σπρώχνει όλο το πλαστό χρήμα
Κι αυτή η πουτάνα μοιάζει το τέλειο θύμα
Ήρθαμε πίσω και μετράμε τόσα μίλια
Είσαστε πίσω και δεν θα πάτε μπροστά αρχίδια
Μην ενοχλείς, μην μας πειράζεις τα παιχνίδια
Είσαστε πίσω και δεν θα πάτε μπροστά αρχίδια