[Verse 1: Kako]
Με έχουνε κάνει κάθε μέρα να πεθαίνω με χαμόγελο
Ήταν σαν να βρίσκομαι σε όνειρο, σαν να μην πατώ σταθερά
Μες στο καλωδιωμένο σου σπιρτόκουτο
Γυρίζω πίσω σαν την πρώτη φορά
Φανταζόσουν κάτι τέλειο
Κάτι να σε περιμένει σπίτι όταν γυρίζεις αργά
Μαραμένη ζωή κάτω απ' την πανσέληνο
Περικυκλώνει το σπίτι σου η μοναξιά
Δεν έχω κάνει κανένα ταξίδι
Μη μου μιλάς για απώλεια, έχω χάσει τα πάντα ήδη
Βλέπεις στο τέλος θα μείνουνε μόνο φίλοι
Δε θα θυμόμαστε καθόλου ό,τι έχει φύγει
Θα παλέψουμε στο τέλος με εμάς
Να καταλάβουμε ό,τι έχουμε στο κεφάλι μας
Είναι το κράτος που σε κάνει να ιδρώνεις και να πονάς
Λίγο πολύ το ζούμε όλοι για την πάρτη μας

[Chorus: Kako]
Αυτή η πόλη με έχει πνίξει, νεκρό και μόνο με έχει αφήσει
Μέσα μου κρύο γαμώτο και έξω χιονίζει
Η αγάπη τους δε με εντοπίζει χρόνια τώρα
Τόσα χρόνια τώρα
Αυτή η πόλη με έχει πνίξει, νεκρό και μόνο με έχει αφήσει
Μέσα μου κρύο γαμώτο και έξω χιονίζει
Η αγάπη τους δε με εντοπίζει χρόνια τώρα
Ίσως να βρω ό,τι ψάχνω στην δικιά σου χώρα
[Verse 2: E.P.]
Και...
Χόρτασα σκοτάδι και αναζητώ το φως
Βλέπω με τα μάτια της ψυχής μου σαν τυφλός
Τι χρώμα έχει η φωνή σου; Γαλανό φως, ουρανός
Οι σκέψεις μου λευκές, παράνοια και παγετός
Αναγνωρίζω ό,τι αγγίζω μια φορά δια παντός
Δε θέλω να λυγίσεις θέλω να είσαι δυνατός
Τα βήματα μου ίδια με τρίμματα και πατήματα
Δε θέλω να πεθάνεις μα να μείνεις ζωντανός
Ο χρόνος δεν είναι γιατρός, για αυτό οι πληγές μου δεν κλείνουν
Ο στόχος είναι στο κεφάλι τον χτυπά και το ανοίγουν, ανάσα
Εδώ να πάρω ένα λεπτό δε με αφήνουν
Στη μέση του δωματίου, ταβάνι πέφτει οι τοίχοι κλείνουν

[Chorus: Kako]
Αυτή η πόλη με έχει πνίξει, νεκρό και μόνο με έχει αφήσει
Μέσα μου κρύο γαμώτο και έξω χιονίζει
Η αγάπη τους δε με εντοπίζει χρόνια τώρα
Τόσα χρόνια τώρα
Αυτή η πόλη με έχει πνίξει, νεκρό και μόνο με έχει αφήσει
Μέσα μου κρύο γαμώτο και έξω χιονίζει
Η αγάπη τους δε με εντοπίζει χρόνια τώρα
Ίσως να βρω ό,τι ψάχνω στην δικιά σου χώρα (x2)