[เทย์เลอร์ สวิฟต์ "The Tortured Poets Department" คำแปลภาษาไทย]

[Verse 1]
เธอทิ้งเครื่องพิมพ์ดีดไว้บนอพาร์ทเมนท์ห้องฉัน
ส่งตรงจากอาศรมกวีแห่งความเจ็บช้ำ
ฉันเคยคิดบางสิ่งไว้แต่ก็ไม่เคยได้พูดออกไป
ว่า "ใครยังจะใช้เครื่องพิมพ์ดีดอยู่กันนะ"
แต่ตอนนี้กลายเป็นพวกทำร้ายตัวเอง
วางหนามแหลมคมไว้บนถนนที่เธอเดินประจำ
แต่ว่าบทนี้ฉันเคยดูมาแล้วและยังชอบดูเสมอ
แล้วใครกันที่จะมาถอดรหัสเธอได้?

[Chorus]
แล้วใครกันที่จะรับเธอไหวเหมือนฉัน?
แล้วใครกันที่จะรู้ใจเธอพอถ้าไม่ใช่ฉัน?
ฉันหัวเราะใส่หน้าเธอแล้วพูดว่า
"เธอไม่ใช่ Dylan Thomas และฉันก็ไม่ใช่ Patti Smith
ที่นี่ไม่ใช่โรงแรม Chelsea พวกเราแค่คนโง่ในยุคนี้"
แล้วใครกันที่จะรับเธอไหวเหมือนฉัน?

[Post-Chorus]
ไม่มีใครทั้งนั้น
ไม่มีใครหน้าไหนทั้งนั้น
ไม่มีใครทั้งนั้น

[Verse 2]
เธอสูบบุหรี่แล้วตามนั้นช็อกโกแลตอีก 7 แท่ง
เราตะโกนพร้อมกันว่า Charlie Puth ควรจะโด่งดังมากกว่านี้
ฉันค่อย ๆ ลูบหัวเธอจนเธอเผลอหลับไป
เหมือนหมาโกลเด้นที่มีรอยสักบนตัว
แต่เธอตื่นขึ้นมาด้วยความกลัว
ตอกตะปูเข้าไปในหัวเธอ
แต่บทนี้ฉันเคยอ่านตอนที่เธอเลิกแต่งไปแล้ว
ฉันคิดบทนี้ให้เธอเขียนเองด้วยซ้ำ
[Chorus]
แล้วใครกันที่จะรับเธอไหวเหมือนฉัน?
แล้วใครกันที่จะรู้ใจเธอพอถ้าไม่ใช่ฉัน?
ฉันหัวเราะใส่หน้าเธอแล้วพูดว่า
"เธอไม่ใช่ Dylan Thomas และฉันก็ไม่ใช่ Patti Smith
ที่นี่ไม่ใช่โรงแรม Chelsea พวกเราแค่คนโง่ในยุคนี้"
แล้วใครกันที่จะรับเธอไหวเหมือนฉัน?

[Post-Chorus]
ไม่มีใครทั้งนั้น
ไม่มีใครหน้าไหนทั้งนั้น
ไม่มีใครทั้งนั้น

[Bridge]
บางครั้งฉันเคยคิดว่าจะทำเรื่องแบบนี้กับฉันไหม
แต่เธอไปบอกลูซี่ว่าเธอจะฆ่าตัวเองถ้าฉันทิ้งเธอไป
ฉันเลยไปบอกแจ็คต่อเพราะเหมือนฉันได้มีตัวตนในสายตาเธอ
ทุกคนที่เรารู้จักต่างรู้กันหมดว่าทำไมมันถึงเป็นเช่นนั้น
เพราะพวกเราบ้ากันไปแล้วยังไงล่ะ
เพราะงั้นบอกมาสิว่าจะมีใครรู้ใจฉันบ้าง
มื้อเย็นวันนั้น เธอถอดแหวนออกจากนิ้วกลางของฉัน
แล้วใส่เข้าไปใหม่ที่ที่คนแต่งงานเขาใส่กัน
และนั่นเป็นช่วงเวลาที่ฉันใจเต้นแรงที่สุดในชีวิตแล้ว

[Chorus]
ใครกันที่จะรับเธอไหว?
ฉันไง
ใครกันที่จะรู้ใจเธอ?
ฉันไง
และเธอไม่ใช่ Dylan Thomas และฉันก็ไม่ใช่ Patti Smith
ที่นี่ไม่ใช่โรงแรม Chelsea พวกเราแค่คนโง่ ๆ สองคน
ใครกันที่จะรับเธอไหว?
[Post-Chorus]
ใครกันที่จะรับเธอไหว?
ใครกันที่จะรับเธอไหว?
ใครกันที่จะรับเธอไหว?
ใครกันที่จะรับเธอไหว?
ใครกันที่จะรับเธอไหว?
ใครกันที่จะรับเธอไหว?
ใครกันที่จะรับเธอไหว?
จะรู้ใจเธอ? จะคอยแกล้งเธอ?

[Outro]
เธอทิ้งเครื่องพิมพ์ดีดไว้บนอพาร์ทเมนท์ห้องฉัน
ส่งตรงจากอาศรมกวีแห่งความเจ็บช้ำ
แล้วใครกันที่จะมาถอดรหัสเธอได้?