[โมเสส]
ลูกชายคนรอง
ความผิดของพ่อ–
มันต้องเป็นบทบาทที่ง่ายที่สุดในโลก
แค่เล่นไปเรื่อย
แค่เล่นต่อไป
เพลิดเพลินไปกับการเกิดของข้า

แล้ววันนี้มีอะไรสำราญบ้าง
ให้กับลูกชายคนรองคนนี้
สิ่งไหนอันไหนที่ข้าควรเลือกจากความสนุกมากมายพวกนั้น
สิ่งไหนละ

ข้าควรได้ขี่ม้าตัวสักหนึ่ง
วิ่งไปและยิงธนูบ้าง
ได้ขับเรือไปในขบวนเรือหลวง

กลับต้องมายืนใต้ร่มเงาใหญ่
ของรูปปั้นองค์ฟาโรห์เหล่านี้
ข้าเห็นความแตกต่างได้อย่างไม่สิ้นเชิง
การกระทำของพวกเขานั้นเลืองลือ
มีเรื่องราว เพลง และบนหิน
แต่ข้าก็จะไม่ทิ้งไว้เพียงร่องรอยเลือนลาง
เหมือนกับพวกทาสที่ยอมถ่อมตน
ข้าจะไม่ทิ้งเพียงร่องรอยเลือนลาง
รอยเท้าบนผืนทราย
ระลอกคลื่นบนพื้นน้ำ
เมฆปุยล่องลอยไป
พัดผ่านทั่วทั้งท้องทะเลทราย

วันหนึ่ง เราอยู่นี่
วันต่อมา เราหายไป
หายไปในกะพริบ
ของดวงตาไอบิส
เราหายไปในกะพริบ
ของดวงตาไอบิส

ชื่อเสียงนั้นข้าไม่ต้องการ
โลกก็ไม่ต้องมารู้จัก
แค่อยากจะทิ้งไว้สักสิ่ง
เป็นความเปลี่ยนแปลงเมื่อข้าผ่านมา

แต่ไม่ใช่ของข้า
ใช้ของที่เจ้ามี
และทั้งหมดที่ข้ามี

คือรอยเท้าบนผืนทราย
ระลอกคลื่นบนพื้นน้ำ
เสียงก้องสะท้อนมา
จากระฆังที่อยู่ห่างไกล
วันหนึ่ง เราอยู่นี่
วันต่อมา เราหายไป
แต่ข้ามันโง่
ข้าเลยชอบจะโกหกตัวเอง
นั่นว่า

ไม่เพียงรอยเท้าบนผืนทราย
แต่เป็นใครที่ทิ้งรอยเท้า
บนผืนทรายแห่งกาล