มันช่างยากเย็นเหลือเกิน
กับการที่จะได้มายืนอยู่ตรงหน้าคุณ
น้ำตาที่กำลังรินไหล
เพราะกลัวว่าเราอาจจะไม่ได้พบกันอีกเหมือนในตอนนี้
คุณยังจำวันสุดท้ายนั้นของเราได้ไหม
ที่มีทั้งเสียงหัวเราะและรอยยิ้มที่แสนอบอุ่น
ทุกสิ่งนั้นยังคงฝังแน่นอยู่ภายในอกข้างซ้าย
และยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำ

ผมเชื่อว่าคุณกำลังรอคอยผมอยู่
แม้ว่ามันจะยาก ต่อให้ต้องเสียน้ำตาไปอีกมากมาย ผมก็จะไปหาคุณ
คุณบอกกับผมว่าไม่ต้องกังวลอะไร

เพราะคุณจะยังอยู่ตรงนี้เสมอ
แม้จะเหน็ดเหนื่อยจนแทบทนไม่ไหว
ถึงต่อให้ต้องล้มลุกคลุกคลานอีกสักเท่าไหร่
แต่ผมจะลุกขึ้นมาและวิ่งไปหาคุณอีกครั้ง
แม้ว่ามันจะช้าไปสักหน่อย แต่ผมมาหาคุณแล้วนะ

เป็นคุณมาตลอด
คิดถึงคุณมาก ๆ เลยนะ
ไม่เป็นไรแล้วนะ

ตอนที่ผมไม่ได้กอดคุณ ตอนนั้นมันช่างเจ็บปวดใจ
เพราะแบบนั้นผมจึงเฝ้ามองหาคุณ
วันที่ผมเฝ้ารอคอย อยู่ ๆ น้ำตาก็หลั่งรินออกมา
คนที่ผมรักมากที่สุด เป็นคุณมาตลอด
ถึงแม้จะเหนื่อยยากก็ไม่เป็นไร
ผมออกเดินทางอย่างโดดเดี่ยว เพราะผมต้องการคุณ แม้มันจะน่ากลัวมากก็ตาม
แต่ผมไม่เป็นไรหรอกนะ แม้จะต้องอยู่เพียงลำพัง
เพราะหากคุณหายไป ผมคงทนไม่ได้ยิ่งกว่า

ผมรู้ว่าคุณยังคงเฝ้ารอผม
หากผมไม่สามารถไปถึงคุณได้ หัวใจผมคงจะเจ็บปวด
มีคำบางคำที่ผมยังไม่ได้บอกคุณออกไป
และมันยังคงติดอยู่ที่ริมฝีปากของผม

ผมยังลืมมันไม่ได้ ผมเลยยังคงยืนอยู่ที่เดิมแบบนี้
เลยต้องอดทนอยู่คนเดียวแบบนี้
มันคงเป็นโชคชะตาของเราที่ทำให้คุณยังคงอยู่ตรงนั้นที่เดิม

เพราะคุณจะยังอยู่ตรงนี้เสมอ
แม้จะเหน็ดเหนื่อยจนแทบทนไม่ไหว
ถึงต่อให้ต้องล้มลุกคลุกคลานอีกสักเท่าไหร่
แม้จะยาวนาน แม้เส้นทางจะแสนไกล
แม้ว่ามันจะช้าไปสักหน่อย แต่ผมมาหาคุณแล้วนะ

เป็นคุณมาตลอด
คิดถึงคุณมาก ๆ เลยนะ
ไม่เป็นไรแล้วนะ

ตอนที่ผมไม่ได้กอดคุณ ตอนนั้นมันช่างเจ็บปวดใจ
เพราะแบบนั้นผมจึงเฝ้ามองหาคุณ
วันที่ผมเฝ้ารอคอย อยู่ ๆ น้ำตาก็หลั่งรินออกมา
คนที่ผมรักมากที่สุด เป็นคุณมาตลอด
ตอนนี้ผมเอง มีเรื่องที่อยากบอกคุณออกไป
มันคือทั้งหมดตั้งแต่ที่เราเจอกันครั้งแรก
ช่วยเรียกชื่อผมอีกครั้ง ช่วยกอดผมอีกครั้งที
ถ้าไม่มีคุณ ผมคงทนอยู่ไม่ได้ คุณเองก็คงรู้ดี

เป็นคุณมาตลอด
คิดถึงคุณมาก ๆ เลยนะ
ไม่เป็นไรแล้วนะ

ตอนที่ผมไม่ได้กอดคุณ ตอนนั้นมันช่างเจ็บปวดใจ
เพราะแบบนั้นผมจึงเฝ้ามองหาคุณ
วันที่ผมเฝ้ารอคอย อยู่ ๆ น้ำตาก็หลั่งรินออกมา
คนที่ผมรักมากที่สุด เป็นคุณมาตลอด