[Intro: แชวอน]
Du-ru-ru-ru-du-du, yeah

[Verse 1: การัม, ยุนจิน, อึนแช, แชวอน]
ฉันเองก็ไม่รู้ว่าคืออะไร รสชาติช่างหวานล้ำ คงจะเป็นความรักแน่ ๆ
ฉันจ้องมองมันอยู่พักใหญ่ รอให้มันร่วงตกลงมาอยู่บนมือคู่นี้สักที
ฉันอยากได้มันมาครอบครอง วาดฝันเป็นดั่งเทพนิยาย
เมื่อปีนบันไดหวังขึ้นไปเก็บ เท้าทั้งสองกลับระริกสั่นขึ้นมา

[Pre-Chorus: คาสึฮะ, ซากุระ, การัม]
แม้ฉันจะพยายามยืดแขนออกไปอีกหน่อย
หรือแม้แต่เขย่งปลายเท้าจนสุดแล้วก็ยังคว้าไม่ถึง
คุณนั้นเปรียบดั่งความรักที่ไม่สามารถจับต้องได้
และมีฉันที่เสียใจอยู่ฝ่ายเดียว
คุณทำให้ฉันเจ็บปวดเหลือเกิน

[Chorus: แชวอน, ยุนจิน, ซากุระ, คาสึฮะ, *การัม*]
หากมันมีเพียงรสที่ขมขื่น ฉันก็ไม่อยากชิมแล้วล่ะ
ยังไงซะฉันก็ไม่คิดว่ามันจะหวานอะไรขนาดนั้นหรอก
แต่เมื่อเห็นมันกำลังสุกงอมได้ที่ ฉันเองก็เริ่มจะกลัว
ฉันจะยั้งใจไม่กัด จะไม่ลิ้มลองความเจ็บปวดนั้นเด็ดขาด
บางครั้งก็เปรี้ยวมากซะจนทำให้น้ำตาไหล
บางครั้งก็ไร้รสชาติ หากสิ่งที่ได้ลิ้มลองนี้คือความรัก
*ฉันก็ไม่อยากชิมมันอีกต่อไป ฉันกลัวแล้วล่ะ
ความรักนั้นมันไม่ต่างกับองุ่นที่มีทุกรสชาติเลย*
[Verse 2: แชวอน, การัม, อึนแช, ยุนจิน]
แต่เมื่อได้สบตากับคุณ อยู่ ๆ หัวใจกลับสั่นไหวขึ้นมาซะได้
เป็นครั้งแรกที่รู้สึกแบบนี้ ถ้าได้กัดสักคำ รสชาติจะเป็นยังไงนะ
เจ้าผลไม้สีแดงฉ่ำน่ากิน ดึงดูดความสนใจของฉันไปจนหมด
องุ่นที่อยู่ปลายกิ่งนั้น มันจะหวานอร่อยมากแค่ไหนกันเชียว

[Pre-Chorus: คาสึฮะ, ซากุระ, การัม]
แม้ว่าบันไดที่ปีนขึ้นไปจะเหลือขั้นน้อยลงทุกที ๆ
แต่ฉันก็ยังคว้ามือคุณไม่ถึงอยู่ดี
ทั้ง ๆ ที่ความรักลอยเด่นอยู่เหนือขั้นบันไดแล้วแท้ ๆ
ฉันจะไม่ปล่อยให้ตัวเองล้มลงมาเจ็บอีก
คุณทำร้ายฉันมามากพอแล้ว

[Chorus: การัม, อึนแช, คาสึฮะ, ซากุระ, *ยุนจิน*]
หากมันมีเพียงรสที่ขมขื่น ฉันก็ไม่อยากชิมแล้วล่ะ
ยังไงซะฉันก็ไม่คิดว่ามันจะหวานอะไรขนาดนั้นหรอก
แต่เมื่อเห็นมันกำลังสุกงอมได้ที่ ฉันเองก็เริ่มจะกลัว
ฉันจะยั้งใจไม่กัด จะไม่ลิ้มลองความเจ็บปวดนั้นเด็ดขาด
บางครั้งก็เปรี้ยวมากซะจนทำให้น้ำตาไหล
บางครั้งก็ไร้รสชาติ หากสิ่งที่ได้ลิ้มลองนี้คือความรัก
*ฉันก็ไม่อยากชิมมันอีกต่อไป ฉันกลัวแล้วล่ะ
ความรักนั้นมันไม่ต่างกับองุ่นที่มีทุกรสชาติเลย*

[Bridge: การัม, ยุนจิน, แชวอน]
อย่าเข้าใจผิดไปล่ะ
จริง ๆ แล้วฉันไม่ได้ชอบคุณหรอก
ฉันไม่เคยนึกเสียดายคุณเลยสักนิด
นั่นคือคำพูดที่ฉันใช้หลอกตัวเองอยู่ทุกวันทุกคืน
[Chorus: ยุนจิน, แชวอน, ซากุระ, คาสึฮะ, *การัม*]
ดู ๆ ไปคุณก็ไม่ต่างอะไรกับผลองุ่นที่ยังไม่สุกดี
บางทีนี่อาจยังไม่ถึงเวลาที่ฉันต้องลิ้มลองก็ได้
กลิ่นที่ยังไม่สุกบวกกับผลองุ่นที่ยังเป็นสีเขียวนั้น
ฉันชักเริ่มกลัว รู้สึกกลัวขึ้นมาแล้วสิ
บางครั้งก็เปรี้ยวมากซะจนทำให้น้ำตาไหล
บางครั้งก็ไร้รสชาติ หากสิ่งที่ได้ลิ้มลองนี้คือความรัก
*ฉันก็ไม่อยากชิมมันอีกต่อไป ฉันกลัวแล้วล่ะ
ความรักนั้นมันไม่ต่างกับองุ่นที่มีทุกรสชาติเลย*