[Intro]
Belki de şey yapmalıyız...
Ne yapmalıyız?
Kartal, kargadan öğrenmek için boyun eğdiğinde hiç çok fazla vakit kaybetmedi

[Verse 1: BLESS]
Gün uzun
Ama gece zayıf
Ritimlere yazarken kendimi bu alanda yalnız buldum
Ve siyah mürekkebin en beyaz sayfalara akmasına izin verdim
Ve hikayenin benim gözümden anlatılmasına da

Uyumak için fazla yorgunum
İçimdeki yalancıyı ateşe verdim
Telin üstündeki karga ağacını bulamadı
Bulduğu tek şey ot yığınıydı
Gülümsedi ve yemeye karar verdi

Şimdi yanımda hep bir yığın bulundururum
Hala vahşi doğadaki hayvanların arasındaki çocuğum
Nil'in kedеrinden tarz ortaya koyan
Benliğim miller boyunca freestylе yapar
Beni aramak için spirali çevir
Gülüyor musun
Yoksa uyuyana dek ağlıyor musun?
Ben mi? Sadece nefes almaya çalışıyorum
En kötülerin hüküm sürdüğü dünyada
Açgözlülüğün ağzını doldurmaya devam ediyorum
Eskileri simya gibi pişiriyoruz
[Verse 2: BLESS]
Güçlü kal
İnancın bittiği güne kadar
O gün hepsiyle yüzleşeceğim gündür
Belki yanlışımdır, ama bugün sadece ilerliyorum
Kendime bir şarkıda isim yapacağım
Tanrının oğlu
Ama şeytan aynı kaldı hep
Sadece mücadele ettiğimiz yollar farklı
Kitabı okudum ve çağrıyı yaptım
Düşünmeme gerçekten hiç lüzum yok
Düşünceler battı ve ben de aleve verdim
Şimdi karşıda bekliyorum
Nehir, diz boyu, düşmeye hazırım
Ama kardeşim beni itmek için orada
Bir rüya gördüm onunla hiç tanışmadığım
Uyandım ve duvardaki aynaya bakıyorum
Gördüğüm çok netti
Duvardaki ayna değil benmişim
Biten korkum için gözyaşı döktüm
Onun yerine buradayım ve şimdi bu şarkıyı duyuyorsun