[Songtekst van "Labyrinth"]

[Verse 1]
Daar zit ik dan, starend langs de brandende kaarsen in de vensterbank
Ik voel het aan de atmosfeer er is iets aan de hand
Het had zo moeten zijn
In de verte vertellen mensen de allergrootste geheimen
Mijn kleding ruikt naar wasverzachter
Heb bijna mijn hele leven op orde
Wie het laatst lacht, lacht het hardst
Hiervoor ben ik geboren
Wordt gebeld maar je kan me nu beter niet storen
Ik neem niet op, ben nu aan het spelen met woorden
Neem al mijn keuzes
En bewandel het pad wat ik hoor te lopen
Laat ze denken wat ze willen
Laat ze geloven
Ik hou mijn hoofd omhoog in de meest donkere dagen
Tussen de 365 maak ik me classics
Vraagt ze maar naar me

[Refrein]
Vandaag kan je me vinden in gedachtegangen
En vaak verdwaal ik heel diep in dit labyrinth
Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel
Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind
Vandaag kan je me vinden in gedachtegangen
En vaak verdwaal ik heel diep in dit labyrinth
Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel
Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind
[Veres 2]
Dit dal is een illusie
Het laatste waar ik naar op zoek ben is ruzie
Ben niet met bidden
Houdt het in het midden
En kleedt me netjes aan als tijdens de communie
't is vandaag zo stil dat ik me horloge hoor tikken en tikken en ik denk nee nu niet
Want op zo'n dag als vandaag voel ik me vaker alleen
Het lijkt alsof het buiten stormt
Ik kijk naar beneden door het raam
En zie ze voorbij lopen in een groen uniform, terwijl ik hier zit op een spierwitte eenhoorn
Ik vraag me af van waar de dwang om te heersen
We kunnen zoveel aan elkaar hebben en zoveel nog leren
Vertel de hele wereld maar dat ik gek ben
Dit is precies wie ik echt ben

[Refrein]
Vandaag kan je me vinden in gedachtegangen
En vaak verdwaal ik heel diep in dit labyrinth
Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel
Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind
Vandaag kan je me vinden in gedachtegangen
En vaak verdwaal ik heel diep in dit labyrinth
Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel
Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind
[Brug]
Wat de toekomst brengen mogen, weet geen mens
Maar waarheen het pad ook leid, en hoe ver het ook voert
Uw wijsheid, en uw warmte draag ik met mij mee
Ook in dagen met persoonlijke droefheid
Was u op de meest liefdevolle wijze een betrouwbare steun voor ons allemaal
Vluchtige populariteit was niet het kompas waarop u reisde
In goede, en in minder goede jaren
Mogen we daarop verder bouwen
In het volle vertrouwen dat we samen, met opgeheven hoofd
De toekomst tegemoet kunnen treden

[Refrein]
Vandaag kan je me vinden in gedachtegangen
En vaak verdwaal ik heel diep in dit labyrinth
Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel
Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind
Vandaag kan je me vinden in gedachtegangen
En vaak verdwaal ik heel diep in dit labyrinth
Ik kan je niet vertellen hoe het voelt om te leven zonder gevoel
Dus sluit mijn ogen en ik staar me blind