[Verse 1]
Ah, Παραμονεύω να βγω απ' τη λασπη που βούτηξα όλος χωρίς να το θέλω
Κουκουλα φοραω στο κρύο κρατάω το τέμπο με πρόγραμμα να ανασαίνω
Κυριαρχεί το καλύτερο μεσα μου, πέρα απ' τη πλάκα φέτος δεν τους βλέπω
Ζουμε σα card postal σε μια αδιάφορη άδεια κουζίνα
Βλεπουμε mundial, κρυβουμε πράγματα μες το σωλήνα
Με είδε το radar και στέλνει βόμβες να πέσουνε κύμα
Στημένα παιχνίδια χαμένες ζωές που πέθανανε μόνες τους για ένα πάθος
Πόσο να κλαίει ακόμα η μάνα σου; Ποση υγρασία να έχει ο λάκος;
Ο κύκλος σου σάπιος μιλάει κατά βάθος για αυτά που δεν είσαι μα γίνεσαι άλλος
Κάνουν μαγεία voodoo και ματζούνια να πέσει το όχημα σε μια κολώνα
Είμαι ο νέος guru που μιλάει για κράτος βρωμιά σα γροθιά στα σαγόνια
Είμαι ενας λίθος μέσα στον αιώνα, το κλίμα στο Anfield σε κάθε αγώνα
Μάζεψα τα γραπτά τα 'βαλα ίσια και συμμετρικά
Άδειασα κάθε συρτάρι με σκόνη είδα το πατάρι πιο προσεκτικά
Για δέκα χρόνια ακόμα δεν χάνω στο λέω συγγνώμη και περαστικά
Κηδεύω το δούλο του σάπιου εαυτού σας, της κάθε κορνίζας και του κυρίου σας
Του κάθε παπά και του κάθε σταυρού σας αυτό είναι το τέλος του σχεδιασμού σας
Οι αυταπάτες τελειώσανε τώρα είμαι ο ιος που χτυπάει το νου σας
Βρίζω πιο τακτικά δεν έχω μείνει ποτέ στατικά
Παίζω κάθε ζαριά και τα υπουργεία μου τρώνε λεφτά
Είμαι σα γιατρειά, το αλφαβητάρι για να 'χουν παιδιά
Και είπα μπουκάλι για φώκο βενζίνη και στείλτο στην άμεση δράση επάνω
Είπα να δω τον Κυριάκο να πέφτει ορόφους προσεύχομαι και ας πεθάνω
Μοιάζουνε όλοι με τσίρκο medrano, είμαι ένας κόκκος στην άπειρη άμμο
Στο τέλος μένουν κόποι, δέκα αγώνες και δίκαιοι τρόποι
Μέσα στη κάσα να δω Ρουπακιά και έξω απ' τα σίδερα να δω Μαζιώτη
Εύχομαι μόνο να ζήσουν οι ντόμπροι ξύπνα κοσμάκι σε κάνανε ζόμπι
[Chorus]
Με έβαλε κάτω ο ΜΑΤας και με πάτησε, στη τσάντα μου κάτι κρύβει
Να μου προσάψει με βια και θράσσος κάτι ποινικό
Κάτω κεφάλι βραχιόλια κλουβί και ένα χαστούκι μου δίνει
Θα τον τινάξω στα δυο τη μέρα που θα ξαναβγώ
Με έβαλε κάτω ο ΜΑΤας και με πάτησε, στη τσάντα μου κάτι κρύβει
Να μου προσάψει με βια και θράσσος κάτι ποινικό
Κάτω κεφάλι βραχιόλια κλουβί και ένα χαστούκι μου δίνει
Θα τον τινάξω στα δυο τη μέρα που θα ξαναβγώ

[Verse 2]
Πάτερ ημών πείτε μαλάκες μήπως και σας σώσει το πάτερ ημών
Η εποχή γράφει στο στίχους Dani για σεσημασμένους πατάω το on
Μην γίνεσαι μπάτσος θα μπείς στο μπετόν, μη μπείς στρατιώτης μπες καλών τεχνών
Μέσα σε άρθρα και σύντομες γνώμες του κώλου απόψεις το απόγευμα χάθηκα
Λεω είναι απίστευτο μια ζωή να μου παίρνουν αυτό που με κόπο προσπάθησα
Πήρα καρέκλα και στρογγυλοκάθησα, μιλάω με μένα τα άλλα τα παράτησα
Είμαστε συμμορία επαναστάτες απο τα θρανία
Καλά θα κάνουνε να το σκεφτούνε καλά και να αλλάξουνε διδασκαλία
Μην λέτε ψέματα μες τα σχολεία, μην κάνετε σάλτο στο θέμα παιδεία
Ψάχνω να βρω υγεία μες τους διαδρόμους στα νοσοκομεία
Τα σωληνάκια και ο ορός μου τελειώσανε και η ασφάλεια δεν δίνει μια
Χάνω ανάσα σε κάποια γωνία τρέχει η καρδια μου να βρεί ηρεμία
Η εξουσία δαγκώνει λαιμούς και όποτε θέλει θα παίρνει κεφάλια
Σα τα παράσιτα και τα φρικιά ζούμε όλοι στριμωχτά σε μια βρώμικη γυάλα
Ή σκέψη σου μόνο λύνει τον ιμάντα, ο λόγος και η γλώσσα θα σπάσει τα πάντα
DANI