[Intro: 12os Pithikos]
Yah
Yah

[Verse 1: 12os Pithikos]
Με τους τρόπους έχω μανία
Κάτι σαν την κρητική φιλοξενία
Κατανοώ τους παραβατικούς, τους τρελούς
Κι όσους έχει απ' έξω η κοινωνία
Δε θα κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι (δεν παίζει)
Το μάτι μου κόβει, το μάτι σου παίζει
Για μαλάκες και γλύφτες δεν έχει θέση (δεν έχει θέση)
Αν είσαι φίδι, θα σε βγάλουμε απ' τη μέση
Η προ-γιαγιά μου ήρθε από την Αρμενία, η γιαγιά μου ήταν αντάρτισσα, πολέμησε Nαζί
Εγώ ξέρω καλά με το ποιους είμαι, παλιοβλάκα, δε με νοιάζει τι θα πεις εσύ
Μας ακούνε, μας νιώθουν οι λεοντόκαρδοι (ποιοι;)
Ούτε οι δειλοί, ούτε οι κόπανοι (τι;)
Η τέχνη της επιβίωσης κοστίζει (με το πόσο;)
Ακριβά μαθήματα πάνω στο ζύγι (r-r-ra!)
Δε μασάω μία με την έχει βιδώσει
Είμαι προσγειωμένος, δε φοβάμαι την πτώση
Με τόσες στραβές που μου 'χουνε κάτσει τελευταία
Αν ήσουν μέσα στα παπούτσια μου θα είχες παλαβώσει (eeh, eh)
Όλα καλά, (eh, eh), είπα όλα καλά
Χάλασα την όπισθεν και δεν κοιτάζω πίσω, μονόδρομος για 'μένα, πάω μόνο μπροστά
Τα προβλήματα μου τα αντιμετωπίζω
Στα μάτια κοιτάζω, ίσος προς ίσο
Μικρό μου λέγαν πως τίποτα δεν αξίζω
Τώρα βλέπω πού έχω φτάσει και δακρύζω
Μάνα, ο γιος σου δεν αγόρασε Ferrari (όχι)
Μα λέν' πως όταν τον ακούνε να ραπάρει
Κάποιοι νιώθουν πως πατάνε στο φεγγάρι
Κι άλλοι φοβούνται πως ο Διάολος θα τους πάρει (ε-ε-ε)
Σηκώθηκα από τις έξι
Με πονάει το γόνατό μου, μάλλον σήμερα θα βρέξει (SKG)
Μου λέει να προσέχω κάθε λέξη
Μη δούμε άλλον Βασίλη, άλλον Παύλο, άλλον Αλέξη
Είμαστε ωραίοι τύποι, δε θα σ' ενοχλήσουμε
Μα δεν σηκώνουμε τις προσβολές
Οι δυσκολίες χτίζουνε τους χαρακτήρες
Και τα ζόρια φτιάχνουνε πρωταθλητές (woah, oh-oh)
[Chorus: Dani Gambino]
Χώματα με νέους κι ένα κράτος που σου δίνει μόνο πανικό
Να μη μας ρωτήσουν αν μια μέρα απ' τα νεύρα γίνει φονικό
Αθήνα - Θερμαϊκό, τσόγλανους εκπροσωπώ (eh-eh)
Για κάθε στραβό μυαλό που τραβάει κουπί σαν πειρατικό

[Chorus: Dani Gambino]
Χώματα με νέους κι ένα κράτος που σου δίνει μόνο πανικό
Να μη μας ρωτήσουν αν μια μέρα απ' τα νεύρα γίνει φονικό
Αθήνα - Θερμαϊκό, τσόγλανους εκπροσωπώ (eh-eh)
Για κάθε στραβό μυαλό που τραβάει κουπί σαν πειρατικό

[Verse 2: Dani Gambino]
Όλοι οι δικοί μου το ξέρουν πως δεν αλλάζω (ποτέ)
Μία ζωή στο stage θα τους ανεβάζω
Χωρίς αυτούς, αλήθεια, θα 'μουνα κενός
Τι δε θα 'κανα για να 'ναι όρθιοι να μην τους χάσω
Σε 5 κάτω από το σπίτι μου για βόλτα
Μα πρόσεχε τους μπάτσους, κουβαλάνε όπλα
Χτυπάνε, λένε, και μας ψάχνουν πόρτα-πόρτα
Κι είσαι χάλια, ρε μαλάκα, πάλι 2 μπουκάλια vodka
Δεν έχω κύπελλα μες στο δωμάτιό μου, άσ' το κάτω αυτό που πιάνεις, μπάτσε, άσ' το είναι δικό μου
Στα μέρη μου έμαθα να κόβω σαν μαχαίρι και να μπαίνω με τα δόντια αν πειράξεις το σπιτικό μου (r-r-ra)
Η σκύλα μου γαυγίζει τόσο δυνατά
Ξέρει να διακρίνει τσέους, ρουφιάνους, φασισταριά
Η μάνα μου το ξέρω πως με αγαπά
Κι αν με δει με χειροπέδες, θα πάει από καρδιά
Ακούς το μπάσο κι εγώ το κάνω να τρέμει
«Μην τα λες» μου λέει «Νίκο» κι εγώ τους φωνάζω «Πρέπει»
Κοιτάω την πόλη σαν να 'μαι κάτω σε στέγη
Κι από 'δω ψηλά διακρίνω καλύτερα ποιος ζηλεύει (wouah, eh)
Δε θέλω να φύγω, eh, δεν θέλω να φύγω, eh
Πριν πάρω το αίμα μου πίσω, σ' το λέω, δε θέλω να φύγω
Εγώ γεννήθηκα για φίλους και για γλέντια
Μες στην αυλή με ψησταριές και με ντουμάνι
Αν είσαι χάλια και πονάς και έχεις ντέρτια
Θα 'μαι κοντά να μου μιλήσεις, ρε τσογλάνι
Άσ' τα λουλούδια, μωρό μου, και τα αυτοκίνητα
Αυτά ποτέ δεν κουβαλούσαν την αγάπη
Είμαι ελεύθερος, εκφράζω τις απόψεις μου
Δικό μου το τιμόνι στο πειρατικό καράβι
Είναι τιμή μου που μ' ακούνε και καυλώνουν
Τιμή μου που μου στέλνουνε τα εσώψυχά τους
Αυτό θα πει πως με έχουν στήριγμα στα δύσκολα
Κι είμαι κομμάτι σίγουρα στην οικογένειά τους (eh)
Πατέρα, είναι ευλογημένος ο γιος σου
Τώρα μπορεί να χαλαρώσει ο σφυγμός σου
Σε ευχαριστώ που με μεγάλωσες με πείσμα
Για πάντα θα κρατάω καθαρό το μέτωπό σου (woah-oh-oh)
[Chorus: Dani Gambino]
Χώματα με νέους κι ένα κράτος που σου δίνει μόνο πανικό
Να μη μας ρωτήσουν αν μια μέρα απ' τα νεύρα γίνει φονικό
Αθήνα - Θερμαϊκό, τσόγλανους εκπροσωπώ (eh-eh)
Για κάθε στραβό μυαλό που τραβάει κουπί σαν πειρατικό

[Chorus: Dani Gambino]
Χώματα με νέους κι ένα κράτος που σου δίνει μόνο πανικό
Να μη μας ρωτήσουν αν μια μέρα απ' τα νεύρα γίνει φονικό
Αθήνα - Θερμαϊκό, τσόγλανους εκπροσωπώ (eh-eh)
Για κάθε στραβό μυαλό που τραβάει κουπί σαν πειρατικό